ႏွစ္ပင္လိမ္အျဖည္႕ခံ(ရုပ္ျပ)
ႏွစ္ပင္လိမ္အျဖည္႕ခံေဒါင္းရန္
- Get link
- X
- Other Apps
အခ်စ္အတြက္ အလိုအပ္ဆုံး - ၃
ကမၻာေက်ာ္ ရတနာဝင္းထိန္ ေရးသားသည္။
အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္ မန္ဘာမ်ား ရိုက္တင္က႑တြင္ KMT99 ရိုက္တင္သည္။
============================
“ မင္းဟာက….လြန္လြန္းတယ္ကြာ….ရဲလင္း….”
“ ဘာျဖစ္လို႕…….”
“ ဟ…ဘာျဖစ္ရမလဲ…မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ မနက္စာလဲ မစား ၊ ေရလဲ ထြက္မေသာက္ ေသးလဲ မေပါက္နဲ႕ .. မနက္ ၁၀ နာရီကထဲက ဝင္တာ အခုပဲ ၃ နာရီထိုးမွ ျပန္ထြက္လာၾကတာ…”
“ ဟဲဟဲ…အေပးအယူ မွ်ေနလို႕ေပါ႕…ဟ…..”
“ မင္းဘြားေအ….မွ်..မွ် ပါအုံးကြာ… လြန္ကို လြန္တာ… အခု ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ျဖဳတ္လိုက္သလဲ….”
“ ငါ…မွန္တာေျပာမယ္ ေနာ္…စန္းလြင္……”
“ ေအးပါ….မွန္တာပဲ ေျပာပါ…”
“ ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး… ဟားဟား..ဟား…..”
“ ဟုတ္မယ္….ငါယုံတယ္… လီးမွ ပဲ… ဟုိမွာ ေကာင္မေလးလဲ မီးေလာင္ထားတဲ႕ ပန္းေလး က်ေနတာပဲ…လခ်ီး….”
စန္းလြင္က အသင့္ျပင္ထားေသာ ႏြားႏို႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႏွင့္ ၿခံထြက္ ၾကက္ဥ အကာက်က္ေလးလုံး ခ်ေပးရင္း…။
“ ဒါေလးလည္း ေစာက္ပင္း ဆို႕ၾကအုံး…အားျပတ္ေသကုန္မွ….”
ဟု အားက်သံႀကီးျဖင့္ ေျပာကာ ရယ္ေနသည္.. ။ မၾကာမီ ညိဳသီတစ္ေယာက္ လာစဥ္ကအတုိင္း ဂ်င္းစကပ္ ဘေလာက္စ္ေလးျဖင့္ သန္႕စင္ေသာ အၿပဳံးရွက္ႏြယ္ႏြယ္ေလးျဖင့္ ဝင္လာသည္..။
“ ေရခ်ဳိးတာ ျမန္သားပဲ…”
ဟု က်ေနာ္က စကားစသည္..။
“ ေမာင္ပဲ ….ျမန္ျမန္ခ်ဳိး ၃ နာရီ ထိုးေနၿပီ ဆို….. သူပဲ….”
စကားကို တဝက္ႏွင့္ ရပ္ၿပီး ႏြားႏို႕ဖန္ခ်ဳိင့္ကို မရဲတရဲ ၾကည္႕ကာ ေခါင္းေလးကို ငုံ႕ပစ္လိုက္ေလသည္..။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာ ရွိေသးေသာ ညိဳသီ႕အလွက ရႊမ္းလဲ႕ေသာ ေရာင္စုံ သစ္သီးေလးနွယ္ ေတာက္ပလြန္းသည္..။ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ႀကီးမားေသာ တင္ပါးႀကီးမ်ားက စြံ႕ကားဖြံ႕ၿဖိဳးလြန္းသည္..။ တိုတိုေလး ျဖစ္သာ စကပ္ေလး ေအာက္ပိုင္းရွိ ေျခသလုံးသား တုတ္တုတ္ႀကီးမ်ားက ရင္ခုံစရာ…။
ျဖဴလႊေဖာင္းအိေနေသာ ေျခဖမိုးထက္မွ ေလဒီရွဴး ဖိနပ္အနက္ေရာင္ေလးက ေတာက္ပသစ္လြင္ ေနသည္..။ ပခုံးဆီသို႕ မ်က္လုံးေရာက္ျပန္ေသာအခါ ျဖဴဝင္းအိစက္ေသာ ေမႊးညွင္းစိမ္းစိမ္း ႏွင့္ ဂုတ္သားဝင္းဝင္းကေလးက ျမင္ရသူတို႕ကို စိတ္လႈပ္ရွားေစလြန္းလွသည္..။
ၿဖိဳးၿဖိဳးေရႊရင္ အဆင္တန္ဆာကင္းလ်က္ မက္ေမာဖြယ္ ရင္ႏွစ္မႊာ အလွမွာ သိဝိဘုရင္ မယ္ဥမၼာအလွကို ေတြ႕မိခိုက္မွာ မူးမိုက္ေမ႕ …ခိုက္သြားပုံကို သတိရေထာက္ခံမိေစႏိုင္သည္..။
မိန္းမအလွေၾကာင့္ မူးေမ႕သြားရသည္ဆိုေသာ သိဝိဘုရင္ကို က်ေနာ္ အျပစ္ဖို႕ခဲ႕မိသည္.။ ညိဳသီႏွင့္ ေတြ႕ကာ ခ်စ္မိခဲ႕ကာမွ သိဝိအျဖစ္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းသည္ဟု ကိုယ္႕ဖာသာ ဆုံးျဖတ္ခဲ႕မိသည္..။
ေအာ္….သည္မွ် လွပေသာ ညိဳသီအား လက္မထပ္ရေသးပါပဲႏွင့္ လင္မယားသဖြယ္ ေပါင္းသင္း ႏိုင္ခဲ႕သည္႕ မိမိကိုယ္ကိုလည္း ေက်နပ္ရျပန္သည္..။
“ ေမာင္…..ညိဳသီ႕ကို တကယ္ လက္ထပ္မွာပါေနာ္…”
ႏွစ္ကိုယ္တူ စပ္ယွက္ေနၾကစဥ္က စိုးစိုးရိ္မ္ရိမ္ေလး ေမးရွာေသာ ညိဳသီ႕မ်က္ႏွာေလးမွာ က်ေနာ္႕အဖို႕ မေမ႕ရက္ႏိုင္စရာပါ..။ ညိဳသီကို လက္မထပ္ျဖစ္ရေအာင္လည္း ညိဳသီမွလြဲ၍ က်ေနာ္႕မွာ အျခားသမီးရည္းစား မရွိခဲ႕..။
ညိဳသီက ေဒသေကာလိပ္ ဒုတိယႏွစ္ သို႕ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေဆာ္ေပြလြန္းေသာ သီဟ ဆိုသည္႕ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကလည္း ရွိေသးသည္..။ သီဟႏွင့္ က်ေနာ္ က အေဆာင္အတူငွားေနၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာသာတြဲ မတူသလို နွလုံးသား ခံယူခ်က္ အယူအဆခ်င္းလည္း မတူခဲ႕…။
အေဆာင္မွာ အဝတ္လာေလွ်ာ္ေသာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ခန္႕ ကုလားမေလး မိေခ်ာ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ရျခင္းႏွင့္ ေစာစႏၵာအား ကိုယ္ဝန္ရွိကာမွ ခြာထြက္သြားျခင္း ျပႆနာမ်ားျဖင့္ သီဟႏွင့္ က်ေနာ္ လမ္းခြဲခဲ႕ၾကရသည္..။
က်ေနာ္တို႕ အုပ္စုမွ ေက်ာ္ေဝႏွင္ ့စန္းလြင္ကလညး္ သီဟအား သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မွ ရပ္စဲခဲ႕ၾကသည္..။ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ား အားလုံး ညိဳသီ သိထားသည္မို႕ သူ႕အစ္ကိုအလစ္၌ က်ေနာ္ႏွင့္ လာေတြ႕ေနၾက…။ ေထာက္ႀကံ႕နားမွ ႏြယ္ေခြ ၿခံသို႕ လာေလ႕ရွိၾကသည္..။
----------------------------
“ ကိုရဲလင္း….အဟင္း….က်မကို မွတ္မိပါတယ္…ေနာ္….”
“ ေအာ…..အေဟာ…..မေစာစႏၵာ….”
“ လုပ္ၿပီ… မေစာစႏၵာ လုပ္မေနပါနဲ႕…စႏၵာလို႕ပဲ ေခၚစမ္းပါ….”
ေက်ာင္းလခ မ်ား ေပးသြင္းၿပီး လွည္းတန္းဘက္သို႕ ထြက္အလာ.. မေမွ်ာ္လင့္ပဲ စႏၵာႏွင့္ ဆုံဆည္းခဲ႕ၾကသည္..။ တရုတ္ကျပားလိုလို ရွမ္းကျပားလိုလို ေစာစႏၵာအလွမွာ နန္းဆန္ဆန္ ယဥ္သည္..။ ျဖဴဝင္းႏုညံ႕ေနေသာ အသားအရည္ေကာင္းျခင္းကပင္ ပိုလွေနသလိုလို ထင္ေနရသည္..။
“ အေအး တစ္ခုခု ေသာက္ရေအာင္ေနာ္…ကိုရဲလင္း…”
“ အာ….ဟို…..က်ေနာ္….”
“ လာပါ..က်မ တိုက္မွာပါေနာ္…. ေက်ာင္းလခ သြင္းၿပီးလို႕ ဘတ္ဂ်က္ လက္က်န္ နည္းေနၿပီ မို႕လား…ဟင္းဟင္း……”
က်ေနာ္ကပါ သူမနဲ႕ ေရာေယာင္ ရယ္လိုက္ရင္း နီးရာ အေအးဆိုင္ထဲသို႕ အတူလွမ္းဝင္လိုက္ၾကသည္..။
“ ေထာပတ္…ႏွစ္ခြက္…..”
ေစာစႏၵာက စားပြဲနားေရာက္လာေသာ ေကာင္ေလးကို မွာလိုက္သည္..။
“ ကိုရဲလင္း….ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္ ထင္တယ္…”
“ ရပါတယ္…က်ေနာ္႕မွာ ေဆးေပါ႕လိပ္ ပါ ပါတယ္…”
“ မြန္ထရီ…တစ္ဘူး ေပးပါ…”
ေစာစႏၵာက အလွဴႀကီး ေပးေနသည္ကို က်ေနာ္ တအံ႕တၾသႀကီး ေငးေမာ ၾကည္႕ေနမိသည္..။
“ ကိုရဲလင္းနဲ႕ က်မ နဲ႕ မေတြ႕တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီလား ….ဟင္….”
“ ဟာ…ႀကံႀကံဖန္ဖန္ က်ေနာ္ေတာင္ ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘူး….”
“ ဟင္း ဟင္း….က်မစိတ္ထဲမွာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီလို႕ေတာင္ ထင္ေနတာ…ဘာျဖစ္လို႕လဲ…သိလား ဟင္…”
“ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ္႕ ဗ်ာ…”
“ က်မ ခေလးေမြးၿပီးသြားၿပီေလ…”
“ ဟိုက္….”
“ မိန္းကေလး ရွင့္…”
“ ဗုေဒၶါ…ဘယ္လိုလဲဗ်ာ…နားမလည္ဘူး….”
“ ရွင့္သူငယ္ခ်င္း ကိုသီဟရဲ႕ ေမတၱာ တရားေတြေပါ႕…..ရွင္က ေဆးေတြ ဝယ္ပို႕လို႕ က်မလဲ အားေဆးဆိုၿပီး ေသာက္ခဲ႕မိတယ္..။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ဝန္က ခုနစ္လနဲ႕ ေမြးခဲ႕တာေပါ႕…ခ်ဴခ်ာလိုက္တာ ရွင္… တစ္ေန႕ေလာက္ လာၾကည္႕ပါအုံး..ကိုရဲလင္းရယ္…”
က်ေနာ္ မ်က္နွာ ဘယ္ထားရမွန္း မသိျဖစ္သြားမိသည္..။ ညိဳသီႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သီဟဆိုတဲ႕ ေကာင္ကလည္း ေယာက္ဖ ျဖစ္ေနၿပီေလ…။ သည္ေတာ့လည္း ရွက္အားနာစိတ္ျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ္႕ခဲ႕ရေလသည္..။
“ ဝမ္းသာလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္…တကယ္ပါ…”
ေအာ္ …ေရနစ္သူဆိုတာ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္လဲ ဆုတ္ကိုင္အားျပဳတတ္သည္ပဲ မဟုတ္လား…။
----------------------------
“ ေက်ာ္႕မွာ သတၱိေတြ မရွိဘူးလား…ေက်ာ္…”
ေက်ာ္ေဝ..အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္..။ က်ေနာ္နွင့္ စန္းလြင္က စပယ္ရုံေဘးမွ အံႀကိတ္ေနမိၾကသည္..။
“ ေက်ာ္…ႏြယ္႕ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာကို ခ်စ္တာလဲ…ဟင္…..”
ဟာ…ေခြးမသား ေက်ာ္ေဝ ..ေခြးအႀကီး လွည္းနင္းေနၿပီ..။
“ ငါလိုးမသား လက္ေတြက ေလျဖတ္ေနတယ္….”
စန္းလြင္က မခ်င့္မရဲ ေရရြတ္ရင္း ျမက္ေတာထဲ ပို၍ တုိးလာသည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္ ေျမြကိုက္လို႕လဲ မ်ဳိးကန္းေနအုံးမယ္… ”
က်ေနာ္က စန္းလြင္ကို သတိေပးရသည္..။
“ ရပါတယ္….ငါ႕ၿခံထဲမွာ ျမက္ေလွ်ာပဲ ရွိတယ္…”
ဟုသူက က်ေနာ္႕ကို ျပန္မၾကည္႕ပဲ ေျပာလိုက္သည္..။ စန္းလြင္ ဝါသနာႀကီးပုံကို ၾကည္႕ၿပီး က်ေနာ္ ရယ္ခ်င္သြားမိသည္..။
“ ေခြးမသား… ငါတို႕တုန္းကလဲ ..ဒီလိုပဲ ေခ်ာင္းတာပဲမို႕လား….ဟင္….”
“ ဟ….အမ်ဳိးေကာင္းရာ…ေခ်ာင္းခ်င္လြန္းလို႕ ငါ႕ၿခံထဲကို မင္းတို႕ လက္ခံတာေပါ႕ကြ.. ညိဳသီေလးကို မင္းျဖဳတ္တုန္းကလဲ ငါ ေခ်ာင္းတာပဲ…ဟဲဟဲ…“
“ ဟင္….သူေတာင္းစား….ေပၚၿပီ..ဒို႕ကေတာ့ ဒို႕သူငယ္ခ်င္း ဒို႕အေပၚ ေကာင္းလွခ်ည္လားလို႕ ေက်းဇူးတင္ေနခဲ႕ၾကတာ….”
“ ဟာကြာ…ဒီထက္ေကာင္းရအုံးမလားဟာ….အခန္းေပးတယ္…၊ ႏို႕တိုက္တယ္… ၾကက္ဥ ေပးတယ္…ကဲ……”
“ ေတာ္ပီ…ေနာက္ထပ္ မင္းၿခံ မလာေတာ့ဘူး…”
“ ဟာ…..ဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ ကြာ…ဗီဒီယို ဆိုတာ ပထမပိုင္း ေကာင္းထားရင္ ဒုတိယပိုင္းက တယ္ၾကည္႕ခ်င္တာဟ………ဟဲ ဟဲ….”
“ ေအး…မင္းသူမ်ားလုပ္တာပဲ လိုက္ေခ်ာင္းေန … သိလား…”
“ ငါလဲ လုပ္ခ်င္တာေပါ႕ ကြာ…ဘယ္သူ႕ကို ေခၚလုပ္ရမွာလဲ…”
“ ဖာသည္ ေခၚခ်ကြာ….”
“ ေအာ….မင္းက ငါ႕ကို ဖာက်ဳိးေစခ်င္လို႕ ေပါ႕ေလ………”
“ ရႊတ္…..ဟုိမွာ ဇာတ္လမ္း စေနၿပီ….”
စန္းလြင္ က်ေနာ္ညႊန္ျပရာသို႕ ကမန္းကတန္း ၾကည္႕သည္..။ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္အား ရင္ခ်င္းအပ္ ဖက္ထားရာမွ ျမက္ခင္းေလး ေပၚသို႕ လွဲခ်လိုက္သည္..။ မိန္းမဆိုသည္႕ သတၱဝါမ်ဳိးကလည္း ခက္ေတာ့ အခက္သားကလား ..။ အခုနေလးတင္ ေက်ာ္ေဝ သတၱိမရွိဘူးလား … ဘာညာျဖင့္ ေရလာေျမာင္းေပး ေျပာခဲ႕ေသာ္လည္း .. ေက်ာ္ေဝက ဖိုက္မည္ဟန္ျပေသာအခါ ေပါင္ေလးနွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္က်စ္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးနီနီျဖင့္ ေက်ာ္ေဝ႕ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားျပန္သည္..။ ေက်ာ္ေဝဆိုသည္က ေယာက်္ား ။ အျပင္မွာ မည္မွ် ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေနသူျဖစ္ေစ … သည္ကိစၥမ်ဳိးႏွင့္ က်ေတာ့ ေယာက္်ားဟာ ေယာက္်ားပဲ ျဖစ္သည္..။
“ အဲ…အဲလိုႀကီးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕…ေက်ာ္….ရယ္….”
မမႏြယ္…ယင္ဖိုမွ် မသန္းဖူးေသာ အပ်ဳိႀကီးမွန္း က်ေနာ္တို႕ အားလုံး သိၾကသည္..။ ဘြဲ႕ရၿပီး ဖက္စပ္ကုမၸဏီတစ္ခု၌ အလုပ္ဝင္လုပ္ေနေသာ အိေျႏၵႀကီးမားလွသည္႕ အပ်ဳိႀကီး မမ တစ္ဦးျဖစ္သည္.။ အပ်ဳိႀကီးတို႕ထုံးစံအတိုင္း မမႏြယ္… အရွက္ပိုရွာသည္..။ သူမ ႏို႕ႀကီးမ်ားအေပၚသို႕ အုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လက္မ်ားကို အတင္းဆြဲဖယ္သည္..။ ထပ္လ်က္သားႀကီး ေမွာက္ခ်လိုက္ေသာ ေက်ာ္ေဝ႕ကိုယ္ခႏၶာႀကီးေအာက္၌ မမႏြယ္၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာ တုံးေအာက္က ဖား…ပမာ..။
“ ခ်စ္တယ္…..မမႏြယ္ရယ္…..”
ေက်ာ္ေဝ႕အသံက မပီဝိုးတဝါး ၾကားရသည္..။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းသျဖင့္ သူ႕မ်က္ႏွာႀကီးက မမႏြယ္ မ်က္ႏွာေလးေပၚဝယ္ ႏႈတ္ခမ္းပဲ စုပ္ရမလား ၊ ပါးကိုပဲ နမ္းလိုက္ရမလား ဟူေသာ ဇေဝဇဝါ ပုံစံမ်ဳိးျဖင့္ ဟိုၾကည္႕သည္ၾကည္႕..။ ထို႕ေနာက္ ဖြာလံက်ဲေနၿပီျဖစ္ေသာ မမႏြယ္ ဆံပင္မ်ားကို ျမတ္ႏိုးယုယစြာျဖင့္ ငုံ႕နမ္းလိုက္သည္..။
“ အမေလး ဟ…ေနာ္…နမ္းစရာ ရွားလြန္းလို႕ကြာ…ေတာက္…..”
စန္းလြင္က အံႀကိတ္ရင္း တိုးတိုးေျပာသည္..။ ေက်ာ္ေဝတို႕ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႕ ေခ်ာင္းေနေသာ စပယ္ရုံတန္းမွာ ၈ ေပမွ်သာ ေဝးသည္..။ နီးကပ္ေနသည္႕တိုင္ မႊန္ထူေနေသာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ က်ေနာ္တို႕ကို သတိမထားမိၾက..။
“ ေက်ာ္ရယ္…မမ…ေမာလွၿပီ..ဖယ္စမ္းပါ ေနာ္…”
“ ဟင့္အင္း…မမႏြယ္ကို အားရေအာင္ ခ်စ္အုံးမယ္…”
“ အို….ဆိုးလိုက္တာ…ေက်ာ္ရယ္…မမႏြယ္ လာမိတာ မွားၿပီ…ကၽြတ္….”
အမွားအမွန္ကို ျမက္ခင္းေပၚ ပက္လက္လွန္ရင္း ေဝဖန္ဆန္းစစ္ေနေသာ မမႏြယ္ကို က်ေနာ္ ရယ္ခ်င္သြားမိသည္..။
“ အို….ေက်ာ္…မမႏြယ္ ရွက္တယ္ကြယ္….”
“ မရွက္ပါနဲ႕ မမႏြယ္ရယ္… လက္ႀကီးက ဖယ္စမ္းပါ….”
ေက်ာ္ေဝက ထမီကို ဆြဲလွန္လိုက္ေသာအခါ ျဖဴေဖြးဝင္းလက္ေနေသာ အပ်ဳိႀကီး ေစာက္ဖုတ္ခုံးခုံးႀကီးကို က်ေနာ္တို႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ေတြ႕လိုက္ရသည္ဆိုေသာ္လညး္ ဆီးခုံႀကီးေအာက္မွ အကြဲေၾကာင္း အစေလးကိုသာ ျဖတ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး မမႏြယ္က သြယ္လ်ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ သူမလက္ကေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အုပ္ကိုင္ကြယ္ကာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္..။
“ လက္ႀကီးက ဖယ္ပါဆို…မမႏြယ္ ကလဲ…”
“ အို႕….ဟင့္အင္း..ေက်ာ္ ဘာလုပ္မလို႕လဲ….”
“ လိုးမလို႕….လိုးမလို႕…ကဲ….”
“ အာ ကြာ ….ဟင့္အင္း…..အိုး…..ေက်ာ္…ရွက္တယ္ ဆို…..”
ဟုတ္ေတာ့မလိုလိုႏွင့္ ေက်ာ္ေဝ ေခၽြးျပန္လာသည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္…ရဲလင္း…ေဆာ္ႀကီးက ေအာက္ခံ ဝတ္မလာဘူးကြ…”
စန္းလြင္က ထီေပါက္သံႀကီးျဖင့္ အားရဝမ္းသာစြာ ေျပာသည္..။
“ တိတ္တိတ္ေနစမ္းပါ…ကြာ…မင္းအသံၿပဲႀကီးနဲ႕….”
ေက်ာ္ေဝ လုံခ်ည္ကိုလွန္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မမႏြယ္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႕ လိုးသြင္းရန္ ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္လို တရွဴးရွဴး မာန္သြင္းေနသည္.. ။ တစ္ခ်ီ၌ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးက မမနြယ္၏ လက္ခုံျဖဴျဖဴေလးကို ဖိထိုးမိလိုက္ရာ မမႏြယ္ လန္႕ၿပီး လက္ကို ရုတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ အပ်ဳိႀကီး မမႏြယ္ ႏႈတ္ခမ္းနီနီေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရွာသည္..။
ေက်ာ္ေဝ႕ပခုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳကိုင္ထားရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မရဲတရဲေလး ၿဖဲေပးရွာသည္..။ ေက်ာ္ေဝကလည္း ရလိုက္ေသာ အခြင့္အေရးကို အလြတ္မေပးပဲ လုံးပတ္ထြားထြား ဒစ္ႀကီးႀကီး ႏွင့္ အညာသားလီးႀကီးကို မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ေလး အဝကို ေတ႕ကပ္လိုက္သည္..။
“ သူမ်ားေတြလဲ ေတြ႕ကုန္ပါအုံးမယ္ ေက်ာ္ရယ္…”
“ စန္းလြင္နဲ႕ ရဲလင္း ၿခံဝမွာေစာင့္ေနၾကပါတယ္..မမႏြယ္ရဲ႕…ဒီၿခံထဲကို ဘယ္သူမွ မလာဘူး…..ေပါင္ကိုသာ ကားေပးထားစမ္းပါ..မမႏြယ္ရ…”
“ အို….ဒီထက္ကားရရင္လဲ ၿပဲၿပီးေသရုံပဲ ရွိေတာ့မယ္…ေက်ာ္…..”
အလိုမက်သလို အသံအိုအိုေလးျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသာ္လညး္ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားက ေက်ာ္ေဝအလိုက် ကားေပးရုံမက ေထာင္သြားသည္..။ ထိုအခါမွ ေတ႕ထားေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးထိုးသြင္းစတန္းလန္းႏွင့္ မမႏြယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအေနအထားကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
“ အားပါး ပါး….ေဖာင္းကားေနတာပဲ…ဟိဟိ…ဝင္ေနၿပီ ဟ…..”
က်ေနာ္ စန္းလြင္ဇက္ပိုးကို ဖတ္ခနဲ ရိုက္လိုက္ရင္း သတိေပးရသည္..။ လီးႀကီးက လုံးပတ္ႀကီးမားလြန္းလွေသာေၾကာင့္ ျပည္႕ၾကပ္တင္းရင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။
“ ၾကပ္တယ္ကြယ္…ေက်ာ္ရယ္…မမႏြယ္ နာမွာ ေၾကာက္တယ္…ဟင့္..ဟင့္…”
“ မမႏြယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဒါေလာက္ႀကီးေနတာ နာမလားလို႕…”
“ အိုး….မင္းဟာႀကီးက ႀကီးလြန္းတာေတာ့ ထည္႕မေျပာဘူး…သြား…သူ႕ဟာကျဖင့္ လူနဲ႕ေတာင္ မလိုက္ဘူး..အႀကီးႀကီး …ဟာ….”
ပြဲျဖစ္ၿပီ…။ ဤမွ် စကားေျပာလာလ်င္ အေျခအေန အရမ္းေကာင္းသြားၿပီဟု အေတြ႕အႀကဳံရွိေသာ က်ေနာ္က မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္..။
“ ၿဗိ…ျဗစ္…..ျပြတ္…….အို႕..အိုး…..ေက်ာ္ရယ္….အင္း..ဟင္း..ဟင္း…..”
မမႏြယ္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းပိတ္က်သြားသည္..။ ျဖဴလႊေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားက ျမက္ပင္ရွည္ရွည္မ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ဆြဲထားသည္..။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေလး ေစ႕ထားရင္း လည္ပင္းေလးကို ေမာ့ထားေလသည္..။ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ အက်ႌ အေပၚက်ယ္သီႏွစ္လုံးကို ကတုန္ကရီျဖင့္ ျဖဳတ္ေနရာ…မရေပ..။
သည္မွာ မမႏြယ္က စိတ္မရွည္သလို ၾကယ္သီးမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္..။ ကာမဆိပ္တက္လာၿပီျဖစ္ေသာ မမႏြယ္တစ္ကိုယ္လုံးမွာ လည္း သိသာထင္ရွားစြာ တုန္လႈပ္ခါရမ္းေနသည္..။ ေက်ာ္ေဝ၏ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ မ်က္ဝန္းအစုံက မမႏြယ္၏ ရင္ႏွစ္မႊာကို အစိမ္းလိုက္ ဝါးစားေတာ့မတတ္ စိုက္ၾကည္႕ေနရင္းမွ ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားပင္ မေပၚေသးေသာ ေရႊရင္အစုံကို ဖိစုပ္ရင္း ဖင္ႀကီးက ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြျဖင့္ ဖိေဆာင့္ပစ္လိုက္ေလသည္..။
“ အား…အ…..ေက်ာ္ရယ္….နာတယ္….မမႏြယ္ကို သနားပါအုံး….”
“ ျပြတ္….အီး…အ…..ျပြတ္…ျဗစ္…..ဖြတ္…အူး…အ…..အ..”
ေက်ာ္ေဝၾကမ္းေနၿပီ..။ ယခုအခ်ိန္၌ ကူဝိတ္ကို အီရတ္က သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီဆိုေသာ သတင္းႀကီး ထြက္ေပၚလာလည္း သိမ္းပိုက္ရုံမက အေတာင့္လိုက္ပဲ ၿမိဳခ်ၿမိဳခ် ေက်ာ္ေဝ ေစာက္ဂရုမစိုက္ေတာ့ေခ်..။ မိုးကား အထက္ ေျမႀကီးကားေအာက္ဆိုေသာ နိယာမတရားကို ေျပာင္းျပန္ထားလိုက္သည္..။ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မပတ္သက္ ..။ ခုအခ်ိန္၌ ေက်ာ္ေဝ႕ ကမၻာသည္ မမႏြယ္..။
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အသက္မွ်ပင္ ဝေအာင္မရွဴရဲပဲ မမႏြယ္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲ၌ ျပည္႕ၾကပ္ေနေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးအား မမွတ္မသုံ ၾကည္႕ေနမိၾကသည္..။ ေက်ာ္ေဝကလညး္ မနားတမ္းေဆာင့္ ၊ မမႏြယ္ခမ်ာလည္း အသဲအသန္လူးလွိမ္႕ရင္း ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားရင္း … တစ္ခါတစ္ရံ ေလထဲ၌ ေျမာက္တက္ေနေသာ ေျခေထာက္ကေလးမ်ားက ေကြးေကြးသြားၿပီး ေက်ာ္ေဝ႕ခါးကိုခ်ိတ္သြားလ်က္ တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ဖိဖိခ်ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္..။
“ နာ..နာလိုက္တာ…ေက်ာ္ရယ္… အင့္…အင့္…..ေျဖးေျဖး….”
“ ျပြတ္…စြပ္….ျပြတ္…စြပ္..ဖြတ္..”
“ အင့္.အား…အင့္….အား……ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ…အရမ္းနာတယ္…ေက်ာ္…အား….. အိုး….အိုး..မမႏြယ္ မခံႏိုင္ေတာ့…..အူး..အ…”
ၿငီးတြားေအာ္ဟစ္ရင္း ေက်ာ္ေဝ႕ကို မမႏြယ္ တြန္းခ်သည္..။ ပထမတစ္ခ်ီ၌ ေက်ာ္ေဝ ယိုင္ၿပီး လဲက်မလို ျဖစ္သြားေသာ္လညး္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျမန္လာသလို အားလည္း ပါလာၿပီး… မမႏြယ္ခမ်ာ…ဟင့္ခနဲ ဟင့္ခနဲ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ ေလအံသည္အထိ ေက်ာ္ေဝ႕ေဆာင့္အားက ျပင္းလွသည္..။
“ ေက်ာ္…မညွာဘူး…နာပါတယ္…ဆို..ဟင့္ ဟင့္…အား….”
“ ျပြတ္…စြပ္…ျပြတ္..ဖြတ္….စြပ္…..”
စက္ေသနပ္ပစ္သကဲ႕သို႕ ဒလစပ္ဖိလိုးေနေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းလြန္းေလရကား မမႏြယ္ မရုန္းႏိုင္ မကန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အားတင္း၍သာ ခံေနရရွာေလသည္..။
ခဏအၾကာတြင္ ေက်ာ္ေဝ တဟင္းဟင္းျဖင့္ အဖ်ားတက္သလို ၿငီးတြားရင္း မမႏြယ္ႏို႕ႀကီးမ်ားေပၚ၌ မ်က္ႏွာကို ေမွာက္ခ်၍ တရွဴးရွဴးႏွင့္ အေမာေျဖကာ ၿငိမ္သက္သြားပါေလေတာ့သည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္…ရဲလင္း..ေဆာ္ႀကီးၾကည္႕ရတာ..ခုထိ မၿပီးေသးဘူးနဲ႕တူတယ္..ေတြ႕လား…ဟုိေကာင့္ကို ဖက္ထားတုန္း…”
“ တိုးတိုး လုပ္စမ္းပါ…မင့္ေစာက္သံၿပဲႀကီးနဲ႕….“
က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုံေနဆဲမွာပင္ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ကို မည္သို႕စည္းရုံးလိုက္သည္ မသိ တတြတ္တြတ္ႏွင့္ မေက်မနပ္ေလးျဖင့္ ျပန္ၾကည္႕ရင္း ေလးဘက္ေလး ကုန္းေပးလိုက္ျပန္ပါသည္..။
ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ဖင္ႀကီးကို အေသအခ်ာၿဖဲၾကည္႕ၿပီးမွ သူ႕လီးႀကီးအားေတ႕ကာ ေဆးထိုးအပ္ထိုးသလို တေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္..။ ျမက္ပင္ေလးမ်ားၾကား၌ ေခါင္းစိုက္ေနေသာ မမႏြယ္ထံမွ…“ အ….ဟ…အား…” ဟူေသာ အသံေလးမ်ားသာ ၾကားလိုက္ရၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အရွင္လတ္လတ္ တံစို႕ထိုးခံထားရေသာ ငါးေျပမႀကီးအလား ဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားေလသည္..။
မိုးသက္ေလေျပေျပေလးက ျမက္ပင္ရွည္ႀကီးမ်ား ယိမ္းခါသြားေအာင္ တိုက္ခတ္ေနသည္မို႕ မမႏြယ္ ထမီစေလးမွာ ခါးမွတဆင့္ ေက်ာဖက္သို႕ပင္ ေရာက္သြားေလသည္..။ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးအရင္းမွ လေမႊးမ်ားက မမႏြယ္ဖင္ၾကားထဲသို႕ ၿဗိခနဲ ထိုးဝင္သြားလိုက္ ျပတ္ခနဲ ကြာလာလိုက္ျဖင့္ အသံမ်ား ျမည္ေနရာ “ ၿဗိ ျပတ္ ” ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ျပြတ္..စြပ္..ဖတ္…ဟူေသာ အသံမ်ားမွာ တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ထြက္ေပၚေနပါေလေတာ့သည္..။
“ မၿပီးေသးဘူးလား…ေက်ာ္ရယ္… ျမန္ျမန္လုပ္ပါ..ဟင့္….အင့္…”
“ မမႏြယ္ မၿပီးေသးဘူး မဟုတ္လား..ဟင္…..”
ေခြးမသားေက်ာ္ေဝ အခုမွပဲ ေမးေဖာ္ရေတာ့သည္..။
“ အင့္…အင့္…….အား…ၿပီး….ဟီး…ၿပီးေတာ့မယ္….အ…….အ….”
ျဖစ္ျဖစ္ညွစ္ညွစ္ စကားေျပာရင္း မမႏြယ္ေခါင္းေထာင္လာလိုက္ ျပန္ၿပီးဝပ္သြားလိုက္ျဖင့္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနပုံရေလသည္..။ မမႏြယ္၏ ျဖဴေဖြးေသာ အသားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ ရဲရဲထြတ္ေနၿပီး ေခၽြးသီးေလးမ်ားပင္ စီးက်ေနသည္..။ ေက်ာ္ေဝက အားမလိုအားမရ သုံးေလးခ်က္မွ် ဖိေဆာင့္ပစ္လိုက္ရာ မမႏြယ္ ျမက္ေတာထဲ၌ ေခြးမေလးအလား ေလးဘက္ေထာက္၍ ေရွ႕သို႕ ေလးလွမ္းမွ် ေရြ႕လ်ားသြားေလသည္..။
“ အ….အဟ….အ…..အင့္.မမႏြယ္…ၿပီး….ၿပီးၿပီ…ေက်ာ္ရဲ႕….အီး အီး….အင့္….အ….”
သည္တစ္ခါ မမႏြယ္လက္ကေလးမ်ားက ေက်ာ္ေဝ႕ပုဆိုးစကို လက္ျပန္ေလး ကိုင္ဆြဲၿပီး သူမဖင္ႀကီးက ေနာက္သို႕ ပစ္၍ ျပန္ေဆာင့္ရင္း သုတ္ေရမ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေလရာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးအရင္း လေမႊးအုံႀကီးႏွင့္ ေဂြးဥမ်ားေပၚသို႕ သုတ္ေရဖတ္မ်ား အခဲလုိက္ ကပ္ၿငိေပက်ံကုန္ေလသည္..။
ထို႕ေနာက္ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မမႏြယ္တို႕ နွစ္ေယာက္သား ျမက္ပင္ေလးမ်ားၾကားသို႕ ထပ္လ်က္သားျဖင့္ လဲက်ၿငိမ္သက္သြားၾကသည္..။ အေမာဆို႕ေနသလို အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာေနဆဲ..။
“ စန္းလြင္…လစ္စို႕….”
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္ အိမ္ကေလးရွိရာသို႕ အလ်င္အျမန္ ဆုတ္ခြာခဲ႕ၾကသည္..။ လမ္း၌ စန္းလြင္က ပုဆိုးထဲမွ ေထာင္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ဖုတ္ခနဲ ရိုက္လိုက္ရင္း …
“ ဟင္း…ေတြ႕လား…နင္..အဲသလို ေစာက္ျဖစ္ရွိရဲ႕လား…ဟင္..”
ဟု သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ကို ဆုံးမလာေလသည္.။
“ ေတာ္စမ္းပါ..လူ ေစာက္ျဖစ္မရွိတိုင္း လီးကို မမဲနဲ႕ကြ..လီးခမ်ာ ဘာသိမွာလဲ…မင္းအေပါက္ရွာေပးမွ သူကလိုးတတ္မွာေပါ႕…မင္း..ဒီလိုမတရား မလုပ္ပါနဲ႕…”
က်ေနာ္က သူ႕ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေဟာက္လိုက္ေသာအခါ ..
“ ေအးကြာ…ငါမွားသြားတယ္..စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္….ငါ႕ညီေလး…ဟဲဟဲ….”
“ ေခြးမသား..အေရးထဲ လီးနဲ႕ စကားေျပာေနရေသးတယ္..”
“ ဟား…ဟား…ဟား…ေအးေလကြာ…ငါက ရန္ျဖစ္စရာဆိုလို႕ သူပဲရွိတဲ႕ဟာ….ဟား.ဟား…..”
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္တို႕ အိမ္ေပၚေရာက္ၿပီး အက်ႌ လုံခ်ည္ လဲၿပီးခ်ိန္၌ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မမႏြယ္တို႕ တစ္လွမ္းခ်င္း အိမ္ေပၚသို႕ တက္လာၾကသည္..။ မမႏြယ္ခမ်ာ မ်က္ႏွာေလး နီရဲေနဆဲ..။
“ ၿခံထဲ ႏွံ႕ရဲ႕လား..မမႏြယ္..သစ္ခြေတြဆီ ေရာက္ခဲ႕လား…”
စန္းလြင္က ထုံးစံအတုိင္း ႏြားႏို႕ ၾကက္ဥ ၿခံထြက္ပစၥည္းေလးမ်ားျဖင့္ ဧည္႕ခံရင္း အိေျႏၵရစြာ ေမးလိုက္ေလသည္..။
“ ဟင့္အင္း..သစ္ခြေတြက ဘယ္နားမွာလဲ…ဟင္…”
“ အာ…မမႏြယ္ကလဲ…အဲဒီ ျမက္ခင္းေဟာဟိုဘက္…အဲ…..”
စန္းလြင္ စကားေျပာ မွားသြားသည္..။ မမႏြယ္ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလး ရဲခနဲ ရွက္ေသြးေလးမ်ားျဖာသြားသည္..။ ေက်ာ္ေဝက က်ေနာ္တို႕ကို မမႏြယ္ မျမင္ေအာင္ လက္သီးျပၿပီး အံႀကိတ္ျပသည္..။ စန္းလြင္က ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္…
“ ကဲ…အေမာေျပေလး..ဟဲဟဲ…ႏြားနို႕ၾကက္ဥေလး…ဒါ….ဒါ က်ေနာ္႕ၿခံထြက္ေတြဗ်.. ဒါပဲ ဧည္႕ခံစရာ ရွိတယ္….ေအာ္…ေဟ႕ ေက်ာ္ေဝ..ဖီးၾကမ္း ငွက္ေပ်ာသီး ရွိတယ္…စားမလား….ဟီး….”
ေက်ာ္ေဝ မေနတတ္ေတာ့သလို မမႏြယ္လည္း မ်က္ႏွာမထားတတ္ေတာ့ေအာင္ပင္ စန္းလြင္ အေနာက္သန္လြန္းလွသည္..။
----------------------------
“ ဒါ…စႏၵာ့သမီးေပါ႕…ကိုရဲလင္း… က်မက ႏို႕ေၾကာင္းပိတ္ေနလို႕ သမီးေလးမွာ ႏို႕မဝရွာဘူး…။ ဖေအရွိရင္ေတာ့ ဖေအက ႏို႕ဝပြင့္သြားေအာင္ အားသန္သန္နဲ႕ စို႕ေပးရတယ္..။ ကိုရဲလင္းမ်ား လုပ္တတ္မလား မသိဘူး…ဟင္…အားေတာ့ နာတယ္..”
“ ဗ်ာ…ဟာ….မဟုတ္တာ…အဟင္း….”
စင္စစ္ ေစာစႏၵာသည္ ျမန္မာဆန္စြာ ဝတ္စားသြားလာ ေနထိုင္တတ္သူေလး ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာခဲ႕ၿပီးၿပီ..။ ေအာ္ .. သူ႕ခမ်ာ ေဝဒနာ မခံႏိုင္ရွာလြန္းလို႕ ထင္ပါရဲ႕ ဟု က်ေနာ္ စိတ္ထဲ အေတြးဝင္လာသည္..။ သို႕ေသာ္ ႏို႕စို႕ေပးေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္ သတၱိ မရွိ..။ ဤအထိလည္း မကူညီဝံ႕ပါ..။
“ က်မကို အထင္ေသးသြားလား မသိဘူး..။ ဟင္…ကိုရဲလင္း…”
“ အာ….မေသးပါဘူး..၊ ေစာစႏၵာက ေဝဒနာနဲ႕ လူပဲ…သိပါတယ္….”
“ ကိုရဲလင္းလို က်မကို လူေတြ နားလည္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုရဲလင္းရယ္…ဒီမွာေလ..ႏို႕ႀကီးေတြက တင္းေနတာ…ႏွစ္ဖက္စလုံးပဲ…ၾကည္႕ပါအုံးရွင္ ”
ျပႆနာ…က်ေနာ္႕ရင္ထဲ ဒုန္းခနဲ ေဆာင့္တက္သြားမိသည္..။ တစ္အိမ္လုံး၌ ပုခက္ထဲမွ လသားခေလးငယ္ႏွင့္ သူမရယ္ ၊ က်ေနာ္ရယ္ ပဲ ရွိတာ..။ သည္တုန္းက ေစာစႏၵာ ဤမွ်အထိ အရွက္ကိုေတာင္ မငဲ႕ႏိုင္ပဲ ႏို႕ႏွစ္လုံးကို လွန္ျပသည္ကိုပင္ က်ေနာ္ သနားမိခဲ႕သည္..။ သီဟ…လိုလူမ်ဳိးကို လက္ခံခဲ႕ျခင္းကပင္ ေစာစႏၵာအတြက္ ဘဝပ်က္ခဲ႕ရေလျခင္းဟုလည္း သေဘာပိုက္ခါ ပိုသနားရသည္..။
“ ဘယ္သူမွ ရွိတာမွ မဟုတ္ပဲ ကိုရဲလင္းရယ္.. အားသန္သန္နဲ႕ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ စို႕ေပးစမ္းပါ ရွင္..ေမာင္ႏွမေတြပဲ ဥစၥာ ..ေနာ္..က်မကို ကူညီစမ္းပါ ရွင္…”
ျဖဴဝင္းတင္းကားေနေသာ နို႕ႀကီးႏွစ္လုံးက အာဖရိက အေမဇုံျမစ္ဝွမ္းမွ ကပၸလီမႀကီးမ်ား၏ ႏို႕ႀကီးေတြအလား ႀကီးမားေျပာင္တင္းေနသည္.။ တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွေသာ ေစာစႏၵာအလွက က်ေနာ္႕ရင္ကို မရိုးသားေစရန္ ဖန္တီးေနသည္..။
“ က်….က်ေနာ္….မ..မရဲ ..ဘူး…စိတ္မရဲ..လို႕ပါ…”
“ အမေလး…ဟဲ႕ သူကလဲ..ႏို႕စို႕တာမ်ား ခဲရင္းတာမွတ္လို႕ လုပ္စမ္းပါ…အင့္..ဒီအလုံးကို အရင္စို႕…စို႕စမ္းပါ..ရွင္..”
ေရွ႕ထိုးေပးလာေသာ ႏို႕ႀကီးတစ္လုံးကို ကေယာင္ကတန္းျဖင့္ က်ေနာ္ စို႕လိုက္မိသည္..။ ႏူးညံ႕ေသာ ႏို႕အုံႀကီး အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းခနဲ ၾကက္သီးေတြ ထသြားမိသည္..။
“ အ….အား…..ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္…အ…”
သူ႕ၿငီးတြားသံက တစ္မ်ဳိးႀကီးဟု စိတ္က ထင္ေနသည္..။
“ အို႕ အိုး…..ကၽြတ္ကၽြတ္…နာနာေလး…ကိုရဲလင္း..နာနာေလး…အင္းဟင္း…..အ..အား နာနာေလး ….လုပ္စမ္းပါ ကိုရဲလင္းရယ္..”
က်ေနာ္ကလည္း လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္ကို ခၽြန္းအုပ္ရင္းမွ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခပ္ျမန္ျမန္ စို႕ေပးလိုက္သည္..။
“ ဟူး….ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..ရွင္…အခုမွပဲ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားေတာ့တယ္.. အဟင္းဟင္း..”
ရွက္ရယ္ေလး ရယ္ရင္း မဲ႕မဲ႕ေလး ေျပာေနေသာ ေစာစႏၵာမ်က္ႏွာေလးမွာ တစ္စုံတစ္ရာ ..တြန္းအားေၾကာင့္သာ က်ေနာ့္အား အတင္းအဓမၼ ႏို႕စို႕ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ့္စိတ္က အလိုလို သိေနခဲ႕မိသည္..။
ေအာ္…တစ္ခါတစ္ေလ ေစတနာ အက်ဳိး ေပး ညံ႕တတ္ပါသည္..။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ ျဖန္း….ကဲ…မွတ္ထား….ျဖန္း ျဖန္း……”
မီးခဲေလး .. က်ေနာ္႕အသဲ အသက္မက ခ်စ္ခဲ႕ရသူေလး…က်ေနာ္႕ပါးကို ဒုတိယအႀကိမ္ ရိုက္ျပန္ပါေလၿပီ..။
“ ရဲလင္း….မင္းေနာက္ကို ငါ႕ညီမနဲ႕ လုံးဝ မဆက္သြယ္ပါနဲ႕… မင္းဇာတ္ရႈပ္ထဲမွာ ငါ႕ညီမ အပါမခံႏိုင္ဘူး…ေရာ့…”
က်ေနာ္ႏွင့္ ေက်ာ္ေဝ ၊ စန္းလြင္တို႕ရပ္ေနရာေရွ႕သို႕ ဟစ္တာခ်ီကက္ဆက္ေခြ အနက္ကေလး ပစ္ခ်ေပးကာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ကို ရိပ္ခနဲ ေမာင္းထြက္ကာ သြားၾကေလသည္..။
ေတာ္ပါေသးသည္..။ သခ်ၤာေဆာင္ အေနာက္ဖက္ ခေရပင္တန္းလမ္းေလးတြင္ လူရွင္းေနသည္..။ ဒီမွာပဲ…ညိဳသီႏွင့္ က်ေနာ္ကလည္း ေတြ႕ေနက်မို႕ ညိဳသီ က်ေနာ့္ကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕ခဲ႕ျခင္းပင္..။
“ မင္း…ျဖစ္လိုက္ရင္ အသဲအသန္ခ်ည္းပဲ…ရဲလင္းရာ….”
“ ဘာေတြလည္းကြာ…ငါေတာ့ နားမလည္ေတာ့ဘူး…ေက်ာ္ေဝ..မင္းမမ ကက္ဆက္ကေလး ပါတယ္မို႕လား.. ဒါဖြင့္ၾကည္႕ရေအာင္…”
သီဟ ပစ္ခ်ေပးခဲ႕ေသာ ကက္ဆက္ေခြကို က်ေနာ္တို႕ သုံးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး နားေထာင္မိၾကသည္..။
“ အ….အား…ကၽြတ္ ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္….”
ေက်ာ္ေဝ က်ေနာ့္ကို ေဒါသမ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည္႕သည္..။ စန္းလြင္က မ်က္ေထာင့္နီႀကီးျဖင့္ က်ေနာ့္ကို ထပ္ၾကည္႕သည္..။
“ အို႕ အိုး…..ကၽြတ္ကၽြတ္…နာနာေလး..ကိုရဲလင္း…နာနာေလး လုပ္စမ္းပါ..ကိုရဲလင္းရာ….အ…အ..ကၽြတ္ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ..ကိုရဲလင္းရယ္..”
“ အာ….နာနာေလး..လုပ္စမ္းပါ…အ…အ.. ေခ်ာက္…”
ေက်ာ္ေဝ ကက္ဆက္ကို ေဆာင့္ပိတ္လိုက္သည္..။
“ မင္းလိုေကာင္မ်ဳိး သတ္ပစ္ဖို႕ေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္..သီဟ က်ေတာ့ မိုးလား ကဲလား…တရားေတြခ်ၿပီး…”
“ ငါေတာ့ အရမ္း အံ႕ၾသတယ္ ရဲလင္း… တကယ္…”
ေက်ာ္ေဝႏွင့္ စန္းလြင္ကို က်ေနာ္ မၾကည္႕..။ မ်က္ေစ႕ထဲ၌ သနားစဖြယ္ ေကာင္းလွၿပီ ထင္ထားခဲ႕ေသာ ေစာစႏၵာမ်က္ႏွာကို သူရဲမ အျမင္မ်ဳိး က်ေနာ္ ျမင္လာေတာ့သည္..။
“ မင္းတို႕ .. ငါရွင္းျပတာကို နားေထာင္ၿပီး ရင္ ႀကိဳက္သလို ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္.. ေက်ာ္ေဝ..အျဖစ္က ဒီလိုပါ…”
ေစာစႏၵာႏွင့္ က်ေနာ့္ အျဖစ္အပ်က္ အက်ဥ္းခ်ဳံး ေျပာျပလိုက္သည္..။
“ ဟ…ေစာစႏၵာက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ ကြာ…”
“ ညံ႕လိုက္တာ..စန္းလြင္ရာ… သီဟ တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ျပန္ၿပီး စည္းရုံးလို႕ ေနမွာေပါ႕ကြ..”
“ ဒါဆို..ညိဳသီ႕ကို ဒီအေၾကာင္း အစုံအလင္ ရွင္းျပဖို႕ လိုၿပီ…ေက်ာ္ေဝ..”
“ သီဟ..သူ႕ညီမကို တစ္ေနရာ ပို႕ထားရင္ ဒုကၡ..”
“ ေခြးမသား… သီဟ..ဒို႕ကို ဒီေကာင္ ပညာျပတာ…သိၾကေသးတာေပါ႕ … ကြာ..”
………………………………………………
ဆက္ရန္…
ကမၻာေက်ာ္ ရတနာဝင္းထိန္ ေရးသားသည္။
အခ်စ္တကၠသိုလ္ဖိုရမ္ မန္ဘာမ်ား ရိုက္တင္က႑တြင္ KMT99 ရိုက္တင္သည္။
============================
“ မင္းဟာက….လြန္လြန္းတယ္ကြာ….ရဲလင္း….”
“ ဘာျဖစ္လို႕…….”
“ ဟ…ဘာျဖစ္ရမလဲ…မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ မနက္စာလဲ မစား ၊ ေရလဲ ထြက္မေသာက္ ေသးလဲ မေပါက္နဲ႕ .. မနက္ ၁၀ နာရီကထဲက ဝင္တာ အခုပဲ ၃ နာရီထိုးမွ ျပန္ထြက္လာၾကတာ…”
“ ဟဲဟဲ…အေပးအယူ မွ်ေနလို႕ေပါ႕…ဟ…..”
“ မင္းဘြားေအ….မွ်..မွ် ပါအုံးကြာ… လြန္ကို လြန္တာ… အခု ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ျဖဳတ္လိုက္သလဲ….”
“ ငါ…မွန္တာေျပာမယ္ ေနာ္…စန္းလြင္……”
“ ေအးပါ….မွန္တာပဲ ေျပာပါ…”
“ ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး… ဟားဟား..ဟား…..”
“ ဟုတ္မယ္….ငါယုံတယ္… လီးမွ ပဲ… ဟုိမွာ ေကာင္မေလးလဲ မီးေလာင္ထားတဲ႕ ပန္းေလး က်ေနတာပဲ…လခ်ီး….”
စန္းလြင္က အသင့္ျပင္ထားေသာ ႏြားႏို႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႏွင့္ ၿခံထြက္ ၾကက္ဥ အကာက်က္ေလးလုံး ခ်ေပးရင္း…။
“ ဒါေလးလည္း ေစာက္ပင္း ဆို႕ၾကအုံး…အားျပတ္ေသကုန္မွ….”
ဟု အားက်သံႀကီးျဖင့္ ေျပာကာ ရယ္ေနသည္.. ။ မၾကာမီ ညိဳသီတစ္ေယာက္ လာစဥ္ကအတုိင္း ဂ်င္းစကပ္ ဘေလာက္စ္ေလးျဖင့္ သန္႕စင္ေသာ အၿပဳံးရွက္ႏြယ္ႏြယ္ေလးျဖင့္ ဝင္လာသည္..။
“ ေရခ်ဳိးတာ ျမန္သားပဲ…”
ဟု က်ေနာ္က စကားစသည္..။
“ ေမာင္ပဲ ….ျမန္ျမန္ခ်ဳိး ၃ နာရီ ထိုးေနၿပီ ဆို….. သူပဲ….”
စကားကို တဝက္ႏွင့္ ရပ္ၿပီး ႏြားႏို႕ဖန္ခ်ဳိင့္ကို မရဲတရဲ ၾကည္႕ကာ ေခါင္းေလးကို ငုံ႕ပစ္လိုက္ေလသည္..။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာ ရွိေသးေသာ ညိဳသီ႕အလွက ရႊမ္းလဲ႕ေသာ ေရာင္စုံ သစ္သီးေလးနွယ္ ေတာက္ပလြန္းသည္..။ အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ႀကီးမားေသာ တင္ပါးႀကီးမ်ားက စြံ႕ကားဖြံ႕ၿဖိဳးလြန္းသည္..။ တိုတိုေလး ျဖစ္သာ စကပ္ေလး ေအာက္ပိုင္းရွိ ေျခသလုံးသား တုတ္တုတ္ႀကီးမ်ားက ရင္ခုံစရာ…။
ျဖဴလႊေဖာင္းအိေနေသာ ေျခဖမိုးထက္မွ ေလဒီရွဴး ဖိနပ္အနက္ေရာင္ေလးက ေတာက္ပသစ္လြင္ ေနသည္..။ ပခုံးဆီသို႕ မ်က္လုံးေရာက္ျပန္ေသာအခါ ျဖဴဝင္းအိစက္ေသာ ေမႊးညွင္းစိမ္းစိမ္း ႏွင့္ ဂုတ္သားဝင္းဝင္းကေလးက ျမင္ရသူတို႕ကို စိတ္လႈပ္ရွားေစလြန္းလွသည္..။
ၿဖိဳးၿဖိဳးေရႊရင္ အဆင္တန္ဆာကင္းလ်က္ မက္ေမာဖြယ္ ရင္ႏွစ္မႊာ အလွမွာ သိဝိဘုရင္ မယ္ဥမၼာအလွကို ေတြ႕မိခိုက္မွာ မူးမိုက္ေမ႕ …ခိုက္သြားပုံကို သတိရေထာက္ခံမိေစႏိုင္သည္..။
မိန္းမအလွေၾကာင့္ မူးေမ႕သြားရသည္ဆိုေသာ သိဝိဘုရင္ကို က်ေနာ္ အျပစ္ဖို႕ခဲ႕မိသည္.။ ညိဳသီႏွင့္ ေတြ႕ကာ ခ်စ္မိခဲ႕ကာမွ သိဝိအျဖစ္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းသည္ဟု ကိုယ္႕ဖာသာ ဆုံးျဖတ္ခဲ႕မိသည္..။
ေအာ္….သည္မွ် လွပေသာ ညိဳသီအား လက္မထပ္ရေသးပါပဲႏွင့္ လင္မယားသဖြယ္ ေပါင္းသင္း ႏိုင္ခဲ႕သည္႕ မိမိကိုယ္ကိုလည္း ေက်နပ္ရျပန္သည္..။
“ ေမာင္…..ညိဳသီ႕ကို တကယ္ လက္ထပ္မွာပါေနာ္…”
ႏွစ္ကိုယ္တူ စပ္ယွက္ေနၾကစဥ္က စိုးစိုးရိ္မ္ရိမ္ေလး ေမးရွာေသာ ညိဳသီ႕မ်က္ႏွာေလးမွာ က်ေနာ္႕အဖို႕ မေမ႕ရက္ႏိုင္စရာပါ..။ ညိဳသီကို လက္မထပ္ျဖစ္ရေအာင္လည္း ညိဳသီမွလြဲ၍ က်ေနာ္႕မွာ အျခားသမီးရည္းစား မရွိခဲ႕..။
ညိဳသီက ေဒသေကာလိပ္ ဒုတိယႏွစ္ သို႕ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ေဆာ္ေပြလြန္းေသာ သီဟ ဆိုသည္႕ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကလည္း ရွိေသးသည္..။ သီဟႏွင့္ က်ေနာ္ က အေဆာင္အတူငွားေနၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာသာတြဲ မတူသလို နွလုံးသား ခံယူခ်က္ အယူအဆခ်င္းလည္း မတူခဲ႕…။
အေဆာင္မွာ အဝတ္လာေလွ်ာ္ေသာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ခန္႕ ကုလားမေလး မိေခ်ာ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ရျခင္းႏွင့္ ေစာစႏၵာအား ကိုယ္ဝန္ရွိကာမွ ခြာထြက္သြားျခင္း ျပႆနာမ်ားျဖင့္ သီဟႏွင့္ က်ေနာ္ လမ္းခြဲခဲ႕ၾကရသည္..။
က်ေနာ္တို႕ အုပ္စုမွ ေက်ာ္ေဝႏွင္ ့စန္းလြင္ကလညး္ သီဟအား သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္မွ ရပ္စဲခဲ႕ၾကသည္..။ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ား အားလုံး ညိဳသီ သိထားသည္မို႕ သူ႕အစ္ကိုအလစ္၌ က်ေနာ္ႏွင့္ လာေတြ႕ေနၾက…။ ေထာက္ႀကံ႕နားမွ ႏြယ္ေခြ ၿခံသို႕ လာေလ႕ရွိၾကသည္..။
----------------------------
“ ကိုရဲလင္း….အဟင္း….က်မကို မွတ္မိပါတယ္…ေနာ္….”
“ ေအာ…..အေဟာ…..မေစာစႏၵာ….”
“ လုပ္ၿပီ… မေစာစႏၵာ လုပ္မေနပါနဲ႕…စႏၵာလို႕ပဲ ေခၚစမ္းပါ….”
ေက်ာင္းလခ မ်ား ေပးသြင္းၿပီး လွည္းတန္းဘက္သို႕ ထြက္အလာ.. မေမွ်ာ္လင့္ပဲ စႏၵာႏွင့္ ဆုံဆည္းခဲ႕ၾကသည္..။ တရုတ္ကျပားလိုလို ရွမ္းကျပားလိုလို ေစာစႏၵာအလွမွာ နန္းဆန္ဆန္ ယဥ္သည္..။ ျဖဴဝင္းႏုညံ႕ေနေသာ အသားအရည္ေကာင္းျခင္းကပင္ ပိုလွေနသလိုလို ထင္ေနရသည္..။
“ အေအး တစ္ခုခု ေသာက္ရေအာင္ေနာ္…ကိုရဲလင္း…”
“ အာ….ဟို…..က်ေနာ္….”
“ လာပါ..က်မ တိုက္မွာပါေနာ္…. ေက်ာင္းလခ သြင္းၿပီးလို႕ ဘတ္ဂ်က္ လက္က်န္ နည္းေနၿပီ မို႕လား…ဟင္းဟင္း……”
က်ေနာ္ကပါ သူမနဲ႕ ေရာေယာင္ ရယ္လိုက္ရင္း နီးရာ အေအးဆိုင္ထဲသို႕ အတူလွမ္းဝင္လိုက္ၾကသည္..။
“ ေထာပတ္…ႏွစ္ခြက္…..”
ေစာစႏၵာက စားပြဲနားေရာက္လာေသာ ေကာင္ေလးကို မွာလိုက္သည္..။
“ ကိုရဲလင္း….ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္ ထင္တယ္…”
“ ရပါတယ္…က်ေနာ္႕မွာ ေဆးေပါ႕လိပ္ ပါ ပါတယ္…”
“ မြန္ထရီ…တစ္ဘူး ေပးပါ…”
ေစာစႏၵာက အလွဴႀကီး ေပးေနသည္ကို က်ေနာ္ တအံ႕တၾသႀကီး ေငးေမာ ၾကည္႕ေနမိသည္..။
“ ကိုရဲလင္းနဲ႕ က်မ နဲ႕ မေတြ႕တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီလား ….ဟင္….”
“ ဟာ…ႀကံႀကံဖန္ဖန္ က်ေနာ္ေတာင္ ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘူး….”
“ ဟင္း ဟင္း….က်မစိတ္ထဲမွာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာၿပီလို႕ေတာင္ ထင္ေနတာ…ဘာျဖစ္လို႕လဲ…သိလား ဟင္…”
“ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ္႕ ဗ်ာ…”
“ က်မ ခေလးေမြးၿပီးသြားၿပီေလ…”
“ ဟိုက္….”
“ မိန္းကေလး ရွင့္…”
“ ဗုေဒၶါ…ဘယ္လိုလဲဗ်ာ…နားမလည္ဘူး….”
“ ရွင့္သူငယ္ခ်င္း ကိုသီဟရဲ႕ ေမတၱာ တရားေတြေပါ႕…..ရွင္က ေဆးေတြ ဝယ္ပို႕လို႕ က်မလဲ အားေဆးဆိုၿပီး ေသာက္ခဲ႕မိတယ္..။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ဝန္က ခုနစ္လနဲ႕ ေမြးခဲ႕တာေပါ႕…ခ်ဴခ်ာလိုက္တာ ရွင္… တစ္ေန႕ေလာက္ လာၾကည္႕ပါအုံး..ကိုရဲလင္းရယ္…”
က်ေနာ္ မ်က္နွာ ဘယ္ထားရမွန္း မသိျဖစ္သြားမိသည္..။ ညိဳသီႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သီဟဆိုတဲ႕ ေကာင္ကလည္း ေယာက္ဖ ျဖစ္ေနၿပီေလ…။ သည္ေတာ့လည္း ရွက္အားနာစိတ္ျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ္႕ခဲ႕ရေလသည္..။
“ ဝမ္းသာလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္…တကယ္ပါ…”
ေအာ္ …ေရနစ္သူဆိုတာ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္လဲ ဆုတ္ကိုင္အားျပဳတတ္သည္ပဲ မဟုတ္လား…။
----------------------------
“ ေက်ာ္႕မွာ သတၱိေတြ မရွိဘူးလား…ေက်ာ္…”
ေက်ာ္ေဝ..အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္..။ က်ေနာ္နွင့္ စန္းလြင္က စပယ္ရုံေဘးမွ အံႀကိတ္ေနမိၾကသည္..။
“ ေက်ာ္…ႏြယ္႕ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာကို ခ်စ္တာလဲ…ဟင္…..”
ဟာ…ေခြးမသား ေက်ာ္ေဝ ..ေခြးအႀကီး လွည္းနင္းေနၿပီ..။
“ ငါလိုးမသား လက္ေတြက ေလျဖတ္ေနတယ္….”
စန္းလြင္က မခ်င့္မရဲ ေရရြတ္ရင္း ျမက္ေတာထဲ ပို၍ တုိးလာသည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္ ေျမြကိုက္လို႕လဲ မ်ဳိးကန္းေနအုံးမယ္… ”
က်ေနာ္က စန္းလြင္ကို သတိေပးရသည္..။
“ ရပါတယ္….ငါ႕ၿခံထဲမွာ ျမက္ေလွ်ာပဲ ရွိတယ္…”
ဟုသူက က်ေနာ္႕ကို ျပန္မၾကည္႕ပဲ ေျပာလိုက္သည္..။ စန္းလြင္ ဝါသနာႀကီးပုံကို ၾကည္႕ၿပီး က်ေနာ္ ရယ္ခ်င္သြားမိသည္..။
“ ေခြးမသား… ငါတို႕တုန္းကလဲ ..ဒီလိုပဲ ေခ်ာင္းတာပဲမို႕လား….ဟင္….”
“ ဟ….အမ်ဳိးေကာင္းရာ…ေခ်ာင္းခ်င္လြန္းလို႕ ငါ႕ၿခံထဲကို မင္းတို႕ လက္ခံတာေပါ႕ကြ.. ညိဳသီေလးကို မင္းျဖဳတ္တုန္းကလဲ ငါ ေခ်ာင္းတာပဲ…ဟဲဟဲ…“
“ ဟင္….သူေတာင္းစား….ေပၚၿပီ..ဒို႕ကေတာ့ ဒို႕သူငယ္ခ်င္း ဒို႕အေပၚ ေကာင္းလွခ်ည္လားလို႕ ေက်းဇူးတင္ေနခဲ႕ၾကတာ….”
“ ဟာကြာ…ဒီထက္ေကာင္းရအုံးမလားဟာ….အခန္းေပးတယ္…၊ ႏို႕တိုက္တယ္… ၾကက္ဥ ေပးတယ္…ကဲ……”
“ ေတာ္ပီ…ေနာက္ထပ္ မင္းၿခံ မလာေတာ့ဘူး…”
“ ဟာ…..ဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ ကြာ…ဗီဒီယို ဆိုတာ ပထမပိုင္း ေကာင္းထားရင္ ဒုတိယပိုင္းက တယ္ၾကည္႕ခ်င္တာဟ………ဟဲ ဟဲ….”
“ ေအး…မင္းသူမ်ားလုပ္တာပဲ လိုက္ေခ်ာင္းေန … သိလား…”
“ ငါလဲ လုပ္ခ်င္တာေပါ႕ ကြာ…ဘယ္သူ႕ကို ေခၚလုပ္ရမွာလဲ…”
“ ဖာသည္ ေခၚခ်ကြာ….”
“ ေအာ….မင္းက ငါ႕ကို ဖာက်ဳိးေစခ်င္လို႕ ေပါ႕ေလ………”
“ ရႊတ္…..ဟုိမွာ ဇာတ္လမ္း စေနၿပီ….”
စန္းလြင္ က်ေနာ္ညႊန္ျပရာသို႕ ကမန္းကတန္း ၾကည္႕သည္..။ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္အား ရင္ခ်င္းအပ္ ဖက္ထားရာမွ ျမက္ခင္းေလး ေပၚသို႕ လွဲခ်လိုက္သည္..။ မိန္းမဆိုသည္႕ သတၱဝါမ်ဳိးကလည္း ခက္ေတာ့ အခက္သားကလား ..။ အခုနေလးတင္ ေက်ာ္ေဝ သတၱိမရွိဘူးလား … ဘာညာျဖင့္ ေရလာေျမာင္းေပး ေျပာခဲ႕ေသာ္လည္း .. ေက်ာ္ေဝက ဖိုက္မည္ဟန္ျပေသာအခါ ေပါင္ေလးနွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္က်စ္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးနီနီျဖင့္ ေက်ာ္ေဝ႕ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားျပန္သည္..။ ေက်ာ္ေဝဆိုသည္က ေယာက်္ား ။ အျပင္မွာ မည္မွ် ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေနသူျဖစ္ေစ … သည္ကိစၥမ်ဳိးႏွင့္ က်ေတာ့ ေယာက္်ားဟာ ေယာက္်ားပဲ ျဖစ္သည္..။
“ အဲ…အဲလိုႀကီးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕…ေက်ာ္….ရယ္….”
မမႏြယ္…ယင္ဖိုမွ် မသန္းဖူးေသာ အပ်ဳိႀကီးမွန္း က်ေနာ္တို႕ အားလုံး သိၾကသည္..။ ဘြဲ႕ရၿပီး ဖက္စပ္ကုမၸဏီတစ္ခု၌ အလုပ္ဝင္လုပ္ေနေသာ အိေျႏၵႀကီးမားလွသည္႕ အပ်ဳိႀကီး မမ တစ္ဦးျဖစ္သည္.။ အပ်ဳိႀကီးတို႕ထုံးစံအတိုင္း မမႏြယ္… အရွက္ပိုရွာသည္..။ သူမ ႏို႕ႀကီးမ်ားအေပၚသို႕ အုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လက္မ်ားကို အတင္းဆြဲဖယ္သည္..။ ထပ္လ်က္သားႀကီး ေမွာက္ခ်လိုက္ေသာ ေက်ာ္ေဝ႕ကိုယ္ခႏၶာႀကီးေအာက္၌ မမႏြယ္၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာ တုံးေအာက္က ဖား…ပမာ..။
“ ခ်စ္တယ္…..မမႏြယ္ရယ္…..”
ေက်ာ္ေဝ႕အသံက မပီဝိုးတဝါး ၾကားရသည္..။ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းသျဖင့္ သူ႕မ်က္ႏွာႀကီးက မမႏြယ္ မ်က္ႏွာေလးေပၚဝယ္ ႏႈတ္ခမ္းပဲ စုပ္ရမလား ၊ ပါးကိုပဲ နမ္းလိုက္ရမလား ဟူေသာ ဇေဝဇဝါ ပုံစံမ်ဳိးျဖင့္ ဟိုၾကည္႕သည္ၾကည္႕..။ ထို႕ေနာက္ ဖြာလံက်ဲေနၿပီျဖစ္ေသာ မမႏြယ္ ဆံပင္မ်ားကို ျမတ္ႏိုးယုယစြာျဖင့္ ငုံ႕နမ္းလိုက္သည္..။
“ အမေလး ဟ…ေနာ္…နမ္းစရာ ရွားလြန္းလို႕ကြာ…ေတာက္…..”
စန္းလြင္က အံႀကိတ္ရင္း တိုးတိုးေျပာသည္..။ ေက်ာ္ေဝတို႕ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႕ ေခ်ာင္းေနေသာ စပယ္ရုံတန္းမွာ ၈ ေပမွ်သာ ေဝးသည္..။ နီးကပ္ေနသည္႕တိုင္ မႊန္ထူေနေသာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ က်ေနာ္တို႕ကို သတိမထားမိၾက..။
“ ေက်ာ္ရယ္…မမ…ေမာလွၿပီ..ဖယ္စမ္းပါ ေနာ္…”
“ ဟင့္အင္း…မမႏြယ္ကို အားရေအာင္ ခ်စ္အုံးမယ္…”
“ အို….ဆိုးလိုက္တာ…ေက်ာ္ရယ္…မမႏြယ္ လာမိတာ မွားၿပီ…ကၽြတ္….”
အမွားအမွန္ကို ျမက္ခင္းေပၚ ပက္လက္လွန္ရင္း ေဝဖန္ဆန္းစစ္ေနေသာ မမႏြယ္ကို က်ေနာ္ ရယ္ခ်င္သြားမိသည္..။
“ အို….ေက်ာ္…မမႏြယ္ ရွက္တယ္ကြယ္….”
“ မရွက္ပါနဲ႕ မမႏြယ္ရယ္… လက္ႀကီးက ဖယ္စမ္းပါ….”
ေက်ာ္ေဝက ထမီကို ဆြဲလွန္လိုက္ေသာအခါ ျဖဴေဖြးဝင္းလက္ေနေသာ အပ်ဳိႀကီး ေစာက္ဖုတ္ခုံးခုံးႀကီးကို က်ေနာ္တို႕ ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ေတြ႕လိုက္ရသည္ဆိုေသာ္လညး္ ဆီးခုံႀကီးေအာက္မွ အကြဲေၾကာင္း အစေလးကိုသာ ျဖတ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး မမႏြယ္က သြယ္လ်ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ သူမလက္ကေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အုပ္ကိုင္ကြယ္ကာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္..။
“ လက္ႀကီးက ဖယ္ပါဆို…မမႏြယ္ ကလဲ…”
“ အို႕….ဟင့္အင္း..ေက်ာ္ ဘာလုပ္မလို႕လဲ….”
“ လိုးမလို႕….လိုးမလို႕…ကဲ….”
“ အာ ကြာ ….ဟင့္အင္း…..အိုး…..ေက်ာ္…ရွက္တယ္ ဆို…..”
ဟုတ္ေတာ့မလိုလိုႏွင့္ ေက်ာ္ေဝ ေခၽြးျပန္လာသည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္…ရဲလင္း…ေဆာ္ႀကီးက ေအာက္ခံ ဝတ္မလာဘူးကြ…”
စန္းလြင္က ထီေပါက္သံႀကီးျဖင့္ အားရဝမ္းသာစြာ ေျပာသည္..။
“ တိတ္တိတ္ေနစမ္းပါ…ကြာ…မင္းအသံၿပဲႀကီးနဲ႕….”
ေက်ာ္ေဝ လုံခ်ည္ကိုလွန္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို မမႏြယ္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႕ လိုးသြင္းရန္ ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္လို တရွဴးရွဴး မာန္သြင္းေနသည္.. ။ တစ္ခ်ီ၌ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးက မမနြယ္၏ လက္ခုံျဖဴျဖဴေလးကို ဖိထိုးမိလိုက္ရာ မမႏြယ္ လန္႕ၿပီး လက္ကို ရုတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ အပ်ဳိႀကီး မမႏြယ္ ႏႈတ္ခမ္းနီနီေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရွာသည္..။
ေက်ာ္ေဝ႕ပခုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳကိုင္ထားရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မရဲတရဲေလး ၿဖဲေပးရွာသည္..။ ေက်ာ္ေဝကလည္း ရလိုက္ေသာ အခြင့္အေရးကို အလြတ္မေပးပဲ လုံးပတ္ထြားထြား ဒစ္ႀကီးႀကီး ႏွင့္ အညာသားလီးႀကီးကို မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ေလး အဝကို ေတ႕ကပ္လိုက္သည္..။
“ သူမ်ားေတြလဲ ေတြ႕ကုန္ပါအုံးမယ္ ေက်ာ္ရယ္…”
“ စန္းလြင္နဲ႕ ရဲလင္း ၿခံဝမွာေစာင့္ေနၾကပါတယ္..မမႏြယ္ရဲ႕…ဒီၿခံထဲကို ဘယ္သူမွ မလာဘူး…..ေပါင္ကိုသာ ကားေပးထားစမ္းပါ..မမႏြယ္ရ…”
“ အို….ဒီထက္ကားရရင္လဲ ၿပဲၿပီးေသရုံပဲ ရွိေတာ့မယ္…ေက်ာ္…..”
အလိုမက်သလို အသံအိုအိုေလးျဖင့္ ေျပာလိုက္ေသာ္လညး္ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားက ေက်ာ္ေဝအလိုက် ကားေပးရုံမက ေထာင္သြားသည္..။ ထိုအခါမွ ေတ႕ထားေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးထိုးသြင္းစတန္းလန္းႏွင့္ မမႏြယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအေနအထားကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ေတြ႕လိုက္ရသည္..။
“ အားပါး ပါး….ေဖာင္းကားေနတာပဲ…ဟိဟိ…ဝင္ေနၿပီ ဟ…..”
က်ေနာ္ စန္းလြင္ဇက္ပိုးကို ဖတ္ခနဲ ရိုက္လိုက္ရင္း သတိေပးရသည္..။ လီးႀကီးက လုံးပတ္ႀကီးမားလြန္းလွေသာေၾကာင့္ ျပည္႕ၾကပ္တင္းရင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။
“ ၾကပ္တယ္ကြယ္…ေက်ာ္ရယ္…မမႏြယ္ နာမွာ ေၾကာက္တယ္…ဟင့္..ဟင့္…”
“ မမႏြယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဒါေလာက္ႀကီးေနတာ နာမလားလို႕…”
“ အိုး….မင္းဟာႀကီးက ႀကီးလြန္းတာေတာ့ ထည္႕မေျပာဘူး…သြား…သူ႕ဟာကျဖင့္ လူနဲ႕ေတာင္ မလိုက္ဘူး..အႀကီးႀကီး …ဟာ….”
ပြဲျဖစ္ၿပီ…။ ဤမွ် စကားေျပာလာလ်င္ အေျခအေန အရမ္းေကာင္းသြားၿပီဟု အေတြ႕အႀကဳံရွိေသာ က်ေနာ္က မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္..။
“ ၿဗိ…ျဗစ္…..ျပြတ္…….အို႕..အိုး…..ေက်ာ္ရယ္….အင္း..ဟင္း..ဟင္း…..”
မမႏြယ္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းပိတ္က်သြားသည္..။ ျဖဴလႊေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားက ျမက္ပင္ရွည္ရွည္မ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ဆြဲထားသည္..။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေလး ေစ႕ထားရင္း လည္ပင္းေလးကို ေမာ့ထားေလသည္..။ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ အက်ႌ အေပၚက်ယ္သီႏွစ္လုံးကို ကတုန္ကရီျဖင့္ ျဖဳတ္ေနရာ…မရေပ..။
သည္မွာ မမႏြယ္က စိတ္မရွည္သလို ၾကယ္သီးမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ျဖဳတ္ေပးလိုက္ေလသည္..။ ကာမဆိပ္တက္လာၿပီျဖစ္ေသာ မမႏြယ္တစ္ကိုယ္လုံးမွာ လည္း သိသာထင္ရွားစြာ တုန္လႈပ္ခါရမ္းေနသည္..။ ေက်ာ္ေဝ၏ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနေသာ မ်က္ဝန္းအစုံက မမႏြယ္၏ ရင္ႏွစ္မႊာကို အစိမ္းလိုက္ ဝါးစားေတာ့မတတ္ စိုက္ၾကည္႕ေနရင္းမွ ႏို႕သီးေခါင္းေလးမ်ားပင္ မေပၚေသးေသာ ေရႊရင္အစုံကို ဖိစုပ္ရင္း ဖင္ႀကီးက ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြျဖင့္ ဖိေဆာင့္ပစ္လိုက္ေလသည္..။
“ အား…အ…..ေက်ာ္ရယ္….နာတယ္….မမႏြယ္ကို သနားပါအုံး….”
“ ျပြတ္….အီး…အ…..ျပြတ္…ျဗစ္…..ဖြတ္…အူး…အ…..အ..”
ေက်ာ္ေဝၾကမ္းေနၿပီ..။ ယခုအခ်ိန္၌ ကူဝိတ္ကို အီရတ္က သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီဆိုေသာ သတင္းႀကီး ထြက္ေပၚလာလည္း သိမ္းပိုက္ရုံမက အေတာင့္လိုက္ပဲ ၿမိဳခ်ၿမိဳခ် ေက်ာ္ေဝ ေစာက္ဂရုမစိုက္ေတာ့ေခ်..။ မိုးကား အထက္ ေျမႀကီးကားေအာက္ဆိုေသာ နိယာမတရားကို ေျပာင္းျပန္ထားလိုက္သည္..။ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မပတ္သက္ ..။ ခုအခ်ိန္၌ ေက်ာ္ေဝ႕ ကမၻာသည္ မမႏြယ္..။
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ အသက္မွ်ပင္ ဝေအာင္မရွဴရဲပဲ မမႏြယ္၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲ၌ ျပည္႕ၾကပ္ေနေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးအား မမွတ္မသုံ ၾကည္႕ေနမိၾကသည္..။ ေက်ာ္ေဝကလညး္ မနားတမ္းေဆာင့္ ၊ မမႏြယ္ခမ်ာလည္း အသဲအသန္လူးလွိမ္႕ရင္း ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားရင္း … တစ္ခါတစ္ရံ ေလထဲ၌ ေျမာက္တက္ေနေသာ ေျခေထာက္ကေလးမ်ားက ေကြးေကြးသြားၿပီး ေက်ာ္ေဝ႕ခါးကိုခ်ိတ္သြားလ်က္ တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ဖိဖိခ်ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္..။
“ နာ..နာလိုက္တာ…ေက်ာ္ရယ္… အင့္…အင့္…..ေျဖးေျဖး….”
“ ျပြတ္…စြပ္….ျပြတ္…စြပ္..ဖြတ္..”
“ အင့္.အား…အင့္….အား……ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ…အရမ္းနာတယ္…ေက်ာ္…အား….. အိုး….အိုး..မမႏြယ္ မခံႏိုင္ေတာ့…..အူး..အ…”
ၿငီးတြားေအာ္ဟစ္ရင္း ေက်ာ္ေဝ႕ကို မမႏြယ္ တြန္းခ်သည္..။ ပထမတစ္ခ်ီ၌ ေက်ာ္ေဝ ယိုင္ၿပီး လဲက်မလို ျဖစ္သြားေသာ္လညး္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျမန္လာသလို အားလည္း ပါလာၿပီး… မမႏြယ္ခမ်ာ…ဟင့္ခနဲ ဟင့္ခနဲ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ ေလအံသည္အထိ ေက်ာ္ေဝ႕ေဆာင့္အားက ျပင္းလွသည္..။
“ ေက်ာ္…မညွာဘူး…နာပါတယ္…ဆို..ဟင့္ ဟင့္…အား….”
“ ျပြတ္…စြပ္…ျပြတ္..ဖြတ္….စြပ္…..”
စက္ေသနပ္ပစ္သကဲ႕သို႕ ဒလစပ္ဖိလိုးေနေသာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းလြန္းေလရကား မမႏြယ္ မရုန္းႏိုင္ မကန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အားတင္း၍သာ ခံေနရရွာေလသည္..။
ခဏအၾကာတြင္ ေက်ာ္ေဝ တဟင္းဟင္းျဖင့္ အဖ်ားတက္သလို ၿငီးတြားရင္း မမႏြယ္ႏို႕ႀကီးမ်ားေပၚ၌ မ်က္ႏွာကို ေမွာက္ခ်၍ တရွဴးရွဴးႏွင့္ အေမာေျဖကာ ၿငိမ္သက္သြားပါေလေတာ့သည္..။
“ ေဟ႕ေကာင္…ရဲလင္း..ေဆာ္ႀကီးၾကည္႕ရတာ..ခုထိ မၿပီးေသးဘူးနဲ႕တူတယ္..ေတြ႕လား…ဟုိေကာင့္ကို ဖက္ထားတုန္း…”
“ တိုးတိုး လုပ္စမ္းပါ…မင့္ေစာက္သံၿပဲႀကီးနဲ႕….“
က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုံေနဆဲမွာပင္ ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ကို မည္သို႕စည္းရုံးလိုက္သည္ မသိ တတြတ္တြတ္ႏွင့္ မေက်မနပ္ေလးျဖင့္ ျပန္ၾကည္႕ရင္း ေလးဘက္ေလး ကုန္းေပးလိုက္ျပန္ပါသည္..။
ေက်ာ္ေဝက မမႏြယ္ဖင္ႀကီးကို အေသအခ်ာၿဖဲၾကည္႕ၿပီးမွ သူ႕လီးႀကီးအားေတ႕ကာ ေဆးထိုးအပ္ထိုးသလို တေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးသြင္းလိုက္ေလသည္..။ ျမက္ပင္ေလးမ်ားၾကား၌ ေခါင္းစိုက္ေနေသာ မမႏြယ္ထံမွ…“ အ….ဟ…အား…” ဟူေသာ အသံေလးမ်ားသာ ၾကားလိုက္ရၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အရွင္လတ္လတ္ တံစို႕ထိုးခံထားရေသာ ငါးေျပမႀကီးအလား ဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားေလသည္..။
မိုးသက္ေလေျပေျပေလးက ျမက္ပင္ရွည္ႀကီးမ်ား ယိမ္းခါသြားေအာင္ တိုက္ခတ္ေနသည္မို႕ မမႏြယ္ ထမီစေလးမွာ ခါးမွတဆင့္ ေက်ာဖက္သို႕ပင္ ေရာက္သြားေလသည္..။ ေက်ာ္ေဝ႕လီးႀကီးအရင္းမွ လေမႊးမ်ားက မမႏြယ္ဖင္ၾကားထဲသို႕ ၿဗိခနဲ ထိုးဝင္သြားလိုက္ ျပတ္ခနဲ ကြာလာလိုက္ျဖင့္ အသံမ်ား ျမည္ေနရာ “ ၿဗိ ျပတ္ ” ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ ျပြတ္..စြပ္..ဖတ္…ဟူေသာ အသံမ်ားမွာ တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ထြက္ေပၚေနပါေလေတာ့သည္..။
“ မၿပီးေသးဘူးလား…ေက်ာ္ရယ္… ျမန္ျမန္လုပ္ပါ..ဟင့္….အင့္…”
“ မမႏြယ္ မၿပီးေသးဘူး မဟုတ္လား..ဟင္…..”
ေခြးမသားေက်ာ္ေဝ အခုမွပဲ ေမးေဖာ္ရေတာ့သည္..။
“ အင့္…အင့္…….အား…ၿပီး….ဟီး…ၿပီးေတာ့မယ္….အ…….အ….”
ျဖစ္ျဖစ္ညွစ္ညွစ္ စကားေျပာရင္း မမႏြယ္ေခါင္းေထာင္လာလိုက္ ျပန္ၿပီးဝပ္သြားလိုက္ျဖင့္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနပုံရေလသည္..။ မမႏြယ္၏ ျဖဴေဖြးေသာ အသားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ ရဲရဲထြတ္ေနၿပီး ေခၽြးသီးေလးမ်ားပင္ စီးက်ေနသည္..။ ေက်ာ္ေဝက အားမလိုအားမရ သုံးေလးခ်က္မွ် ဖိေဆာင့္ပစ္လိုက္ရာ မမႏြယ္ ျမက္ေတာထဲ၌ ေခြးမေလးအလား ေလးဘက္ေထာက္၍ ေရွ႕သို႕ ေလးလွမ္းမွ် ေရြ႕လ်ားသြားေလသည္..။
“ အ….အဟ….အ…..အင့္.မမႏြယ္…ၿပီး….ၿပီးၿပီ…ေက်ာ္ရဲ႕….အီး အီး….အင့္….အ….”
သည္တစ္ခါ မမႏြယ္လက္ကေလးမ်ားက ေက်ာ္ေဝ႕ပုဆိုးစကို လက္ျပန္ေလး ကိုင္ဆြဲၿပီး သူမဖင္ႀကီးက ေနာက္သို႕ ပစ္၍ ျပန္ေဆာင့္ရင္း သုတ္ေရမ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေလရာ ေက်ာ္ေဝ႕လီးအရင္း လေမႊးအုံႀကီးႏွင့္ ေဂြးဥမ်ားေပၚသို႕ သုတ္ေရဖတ္မ်ား အခဲလုိက္ ကပ္ၿငိေပက်ံကုန္ေလသည္..။
ထို႕ေနာက္ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မမႏြယ္တို႕ နွစ္ေယာက္သား ျမက္ပင္ေလးမ်ားၾကားသို႕ ထပ္လ်က္သားျဖင့္ လဲက်ၿငိမ္သက္သြားၾကသည္..။ အေမာဆို႕ေနသလို အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာေနဆဲ..။
“ စန္းလြင္…လစ္စို႕….”
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္ အိမ္ကေလးရွိရာသို႕ အလ်င္အျမန္ ဆုတ္ခြာခဲ႕ၾကသည္..။ လမ္း၌ စန္းလြင္က ပုဆိုးထဲမွ ေထာင္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ဖုတ္ခနဲ ရိုက္လိုက္ရင္း …
“ ဟင္း…ေတြ႕လား…နင္..အဲသလို ေစာက္ျဖစ္ရွိရဲ႕လား…ဟင္..”
ဟု သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ကို ဆုံးမလာေလသည္.။
“ ေတာ္စမ္းပါ..လူ ေစာက္ျဖစ္မရွိတိုင္း လီးကို မမဲနဲ႕ကြ..လီးခမ်ာ ဘာသိမွာလဲ…မင္းအေပါက္ရွာေပးမွ သူကလိုးတတ္မွာေပါ႕…မင္း..ဒီလိုမတရား မလုပ္ပါနဲ႕…”
က်ေနာ္က သူ႕ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေဟာက္လိုက္ေသာအခါ ..
“ ေအးကြာ…ငါမွားသြားတယ္..စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္….ငါ႕ညီေလး…ဟဲဟဲ….”
“ ေခြးမသား..အေရးထဲ လီးနဲ႕ စကားေျပာေနရေသးတယ္..”
“ ဟား…ဟား…ဟား…ေအးေလကြာ…ငါက ရန္ျဖစ္စရာဆိုလို႕ သူပဲရွိတဲ႕ဟာ….ဟား.ဟား…..”
က်ေနာ္ႏွင့္ စန္းလြင္တို႕ အိမ္ေပၚေရာက္ၿပီး အက်ႌ လုံခ်ည္ လဲၿပီးခ်ိန္၌ ေက်ာ္ေဝႏွင့္ မမႏြယ္တို႕ တစ္လွမ္းခ်င္း အိမ္ေပၚသို႕ တက္လာၾကသည္..။ မမႏြယ္ခမ်ာ မ်က္ႏွာေလး နီရဲေနဆဲ..။
“ ၿခံထဲ ႏွံ႕ရဲ႕လား..မမႏြယ္..သစ္ခြေတြဆီ ေရာက္ခဲ႕လား…”
စန္းလြင္က ထုံးစံအတုိင္း ႏြားႏို႕ ၾကက္ဥ ၿခံထြက္ပစၥည္းေလးမ်ားျဖင့္ ဧည္႕ခံရင္း အိေျႏၵရစြာ ေမးလိုက္ေလသည္..။
“ ဟင့္အင္း..သစ္ခြေတြက ဘယ္နားမွာလဲ…ဟင္…”
“ အာ…မမႏြယ္ကလဲ…အဲဒီ ျမက္ခင္းေဟာဟိုဘက္…အဲ…..”
စန္းလြင္ စကားေျပာ မွားသြားသည္..။ မမႏြယ္ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလး ရဲခနဲ ရွက္ေသြးေလးမ်ားျဖာသြားသည္..။ ေက်ာ္ေဝက က်ေနာ္တို႕ကို မမႏြယ္ မျမင္ေအာင္ လက္သီးျပၿပီး အံႀကိတ္ျပသည္..။ စန္းလြင္က ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္…
“ ကဲ…အေမာေျပေလး..ဟဲဟဲ…ႏြားနို႕ၾကက္ဥေလး…ဒါ….ဒါ က်ေနာ္႕ၿခံထြက္ေတြဗ်.. ဒါပဲ ဧည္႕ခံစရာ ရွိတယ္….ေအာ္…ေဟ႕ ေက်ာ္ေဝ..ဖီးၾကမ္း ငွက္ေပ်ာသီး ရွိတယ္…စားမလား….ဟီး….”
ေက်ာ္ေဝ မေနတတ္ေတာ့သလို မမႏြယ္လည္း မ်က္ႏွာမထားတတ္ေတာ့ေအာင္ပင္ စန္းလြင္ အေနာက္သန္လြန္းလွသည္..။
----------------------------
“ ဒါ…စႏၵာ့သမီးေပါ႕…ကိုရဲလင္း… က်မက ႏို႕ေၾကာင္းပိတ္ေနလို႕ သမီးေလးမွာ ႏို႕မဝရွာဘူး…။ ဖေအရွိရင္ေတာ့ ဖေအက ႏို႕ဝပြင့္သြားေအာင္ အားသန္သန္နဲ႕ စို႕ေပးရတယ္..။ ကိုရဲလင္းမ်ား လုပ္တတ္မလား မသိဘူး…ဟင္…အားေတာ့ နာတယ္..”
“ ဗ်ာ…ဟာ….မဟုတ္တာ…အဟင္း….”
စင္စစ္ ေစာစႏၵာသည္ ျမန္မာဆန္စြာ ဝတ္စားသြားလာ ေနထိုင္တတ္သူေလး ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္ေျပာခဲ႕ၿပီးၿပီ..။ ေအာ္ .. သူ႕ခမ်ာ ေဝဒနာ မခံႏိုင္ရွာလြန္းလို႕ ထင္ပါရဲ႕ ဟု က်ေနာ္ စိတ္ထဲ အေတြးဝင္လာသည္..။ သို႕ေသာ္ ႏို႕စို႕ေပးေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္ သတၱိ မရွိ..။ ဤအထိလည္း မကူညီဝံ႕ပါ..။
“ က်မကို အထင္ေသးသြားလား မသိဘူး..။ ဟင္…ကိုရဲလင္း…”
“ အာ….မေသးပါဘူး..၊ ေစာစႏၵာက ေဝဒနာနဲ႕ လူပဲ…သိပါတယ္….”
“ ကိုရဲလင္းလို က်မကို လူေတြ နားလည္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုရဲလင္းရယ္…ဒီမွာေလ..ႏို႕ႀကီးေတြက တင္းေနတာ…ႏွစ္ဖက္စလုံးပဲ…ၾကည္႕ပါအုံးရွင္ ”
ျပႆနာ…က်ေနာ္႕ရင္ထဲ ဒုန္းခနဲ ေဆာင့္တက္သြားမိသည္..။ တစ္အိမ္လုံး၌ ပုခက္ထဲမွ လသားခေလးငယ္ႏွင့္ သူမရယ္ ၊ က်ေနာ္ရယ္ ပဲ ရွိတာ..။ သည္တုန္းက ေစာစႏၵာ ဤမွ်အထိ အရွက္ကိုေတာင္ မငဲ႕ႏိုင္ပဲ ႏို႕ႏွစ္လုံးကို လွန္ျပသည္ကိုပင္ က်ေနာ္ သနားမိခဲ႕သည္..။ သီဟ…လိုလူမ်ဳိးကို လက္ခံခဲ႕ျခင္းကပင္ ေစာစႏၵာအတြက္ ဘဝပ်က္ခဲ႕ရေလျခင္းဟုလည္း သေဘာပိုက္ခါ ပိုသနားရသည္..။
“ ဘယ္သူမွ ရွိတာမွ မဟုတ္ပဲ ကိုရဲလင္းရယ္.. အားသန္သန္နဲ႕ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ စို႕ေပးစမ္းပါ ရွင္..ေမာင္ႏွမေတြပဲ ဥစၥာ ..ေနာ္..က်မကို ကူညီစမ္းပါ ရွင္…”
ျဖဴဝင္းတင္းကားေနေသာ နို႕ႀကီးႏွစ္လုံးက အာဖရိက အေမဇုံျမစ္ဝွမ္းမွ ကပၸလီမႀကီးမ်ား၏ ႏို႕ႀကီးေတြအလား ႀကီးမားေျပာင္တင္းေနသည္.။ တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွေသာ ေစာစႏၵာအလွက က်ေနာ္႕ရင္ကို မရိုးသားေစရန္ ဖန္တီးေနသည္..။
“ က်….က်ေနာ္….မ..မရဲ ..ဘူး…စိတ္မရဲ..လို႕ပါ…”
“ အမေလး…ဟဲ႕ သူကလဲ..ႏို႕စို႕တာမ်ား ခဲရင္းတာမွတ္လို႕ လုပ္စမ္းပါ…အင့္..ဒီအလုံးကို အရင္စို႕…စို႕စမ္းပါ..ရွင္..”
ေရွ႕ထိုးေပးလာေသာ ႏို႕ႀကီးတစ္လုံးကို ကေယာင္ကတန္းျဖင့္ က်ေနာ္ စို႕လိုက္မိသည္..။ ႏူးညံ႕ေသာ ႏို႕အုံႀကီး အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းခနဲ ၾကက္သီးေတြ ထသြားမိသည္..။
“ အ….အား…..ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္…အ…”
သူ႕ၿငီးတြားသံက တစ္မ်ဳိးႀကီးဟု စိတ္က ထင္ေနသည္..။
“ အို႕ အိုး…..ကၽြတ္ကၽြတ္…နာနာေလး…ကိုရဲလင္း..နာနာေလး…အင္းဟင္း…..အ..အား နာနာေလး ….လုပ္စမ္းပါ ကိုရဲလင္းရယ္..”
က်ေနာ္ကလည္း လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္ကို ခၽြန္းအုပ္ရင္းမွ ႏို႕ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခပ္ျမန္ျမန္ စို႕ေပးလိုက္သည္..။
“ ဟူး….ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..ရွင္…အခုမွပဲ ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားေတာ့တယ္.. အဟင္းဟင္း..”
ရွက္ရယ္ေလး ရယ္ရင္း မဲ႕မဲ႕ေလး ေျပာေနေသာ ေစာစႏၵာမ်က္ႏွာေလးမွာ တစ္စုံတစ္ရာ ..တြန္းအားေၾကာင့္သာ က်ေနာ့္အား အတင္းအဓမၼ ႏို႕စို႕ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ့္စိတ္က အလိုလို သိေနခဲ႕မိသည္..။
ေအာ္…တစ္ခါတစ္ေလ ေစတနာ အက်ဳိး ေပး ညံ႕တတ္ပါသည္..။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ ျဖန္း….ကဲ…မွတ္ထား….ျဖန္း ျဖန္း……”
မီးခဲေလး .. က်ေနာ္႕အသဲ အသက္မက ခ်စ္ခဲ႕ရသူေလး…က်ေနာ္႕ပါးကို ဒုတိယအႀကိမ္ ရိုက္ျပန္ပါေလၿပီ..။
“ ရဲလင္း….မင္းေနာက္ကို ငါ႕ညီမနဲ႕ လုံးဝ မဆက္သြယ္ပါနဲ႕… မင္းဇာတ္ရႈပ္ထဲမွာ ငါ႕ညီမ အပါမခံႏိုင္ဘူး…ေရာ့…”
က်ေနာ္ႏွင့္ ေက်ာ္ေဝ ၊ စန္းလြင္တို႕ရပ္ေနရာေရွ႕သို႕ ဟစ္တာခ်ီကက္ဆက္ေခြ အနက္ကေလး ပစ္ခ်ေပးကာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ကို ရိပ္ခနဲ ေမာင္းထြက္ကာ သြားၾကေလသည္..။
ေတာ္ပါေသးသည္..။ သခ်ၤာေဆာင္ အေနာက္ဖက္ ခေရပင္တန္းလမ္းေလးတြင္ လူရွင္းေနသည္..။ ဒီမွာပဲ…ညိဳသီႏွင့္ က်ေနာ္ကလည္း ေတြ႕ေနက်မို႕ ညိဳသီ က်ေနာ့္ကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕ခဲ႕ျခင္းပင္..။
“ မင္း…ျဖစ္လိုက္ရင္ အသဲအသန္ခ်ည္းပဲ…ရဲလင္းရာ….”
“ ဘာေတြလည္းကြာ…ငါေတာ့ နားမလည္ေတာ့ဘူး…ေက်ာ္ေဝ..မင္းမမ ကက္ဆက္ကေလး ပါတယ္မို႕လား.. ဒါဖြင့္ၾကည္႕ရေအာင္…”
သီဟ ပစ္ခ်ေပးခဲ႕ေသာ ကက္ဆက္ေခြကို က်ေနာ္တို႕ သုံးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး နားေထာင္မိၾကသည္..။
“ အ….အား…ကၽြတ္ ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရဲလင္းရယ္….”
ေက်ာ္ေဝ က်ေနာ့္ကို ေဒါသမ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည္႕သည္..။ စန္းလြင္က မ်က္ေထာင့္နီႀကီးျဖင့္ က်ေနာ့္ကို ထပ္ၾကည္႕သည္..။
“ အို႕ အိုး…..ကၽြတ္ကၽြတ္…နာနာေလး..ကိုရဲလင္း…နာနာေလး လုပ္စမ္းပါ..ကိုရဲလင္းရာ….အ…အ..ကၽြတ္ကၽြတ္…ေကာင္းလိုက္တာ..ကိုရဲလင္းရယ္..”
“ အာ….နာနာေလး..လုပ္စမ္းပါ…အ…အ.. ေခ်ာက္…”
ေက်ာ္ေဝ ကက္ဆက္ကို ေဆာင့္ပိတ္လိုက္သည္..။
“ မင္းလိုေကာင္မ်ဳိး သတ္ပစ္ဖို႕ေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္..သီဟ က်ေတာ့ မိုးလား ကဲလား…တရားေတြခ်ၿပီး…”
“ ငါေတာ့ အရမ္း အံ႕ၾသတယ္ ရဲလင္း… တကယ္…”
ေက်ာ္ေဝႏွင့္ စန္းလြင္ကို က်ေနာ္ မၾကည္႕..။ မ်က္ေစ႕ထဲ၌ သနားစဖြယ္ ေကာင္းလွၿပီ ထင္ထားခဲ႕ေသာ ေစာစႏၵာမ်က္ႏွာကို သူရဲမ အျမင္မ်ဳိး က်ေနာ္ ျမင္လာေတာ့သည္..။
“ မင္းတို႕ .. ငါရွင္းျပတာကို နားေထာင္ၿပီး ရင္ ႀကိဳက္သလို ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္.. ေက်ာ္ေဝ..အျဖစ္က ဒီလိုပါ…”
ေစာစႏၵာႏွင့္ က်ေနာ့္ အျဖစ္အပ်က္ အက်ဥ္းခ်ဳံး ေျပာျပလိုက္သည္..။
“ ဟ…ေစာစႏၵာက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္ရတာလဲ ကြာ…”
“ ညံ႕လိုက္တာ..စန္းလြင္ရာ… သီဟ တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ျပန္ၿပီး စည္းရုံးလို႕ ေနမွာေပါ႕ကြ..”
“ ဒါဆို..ညိဳသီ႕ကို ဒီအေၾကာင္း အစုံအလင္ ရွင္းျပဖို႕ လိုၿပီ…ေက်ာ္ေဝ..”
“ သီဟ..သူ႕ညီမကို တစ္ေနရာ ပို႕ထားရင္ ဒုကၡ..”
“ ေခြးမသား… သီဟ..ဒို႕ကို ဒီေကာင္ ပညာျပတာ…သိၾကေသးတာေပါ႕ … ကြာ..”
………………………………………………
ဆက္ရန္…
Comments
Popular posts from this blog
ႏွစ္ပင္လိမ္အျဖည္႕ခံ(ရုပ္ျပ)
ူအေမွာင္စိတ္
အေမွာင္စိတ္(စ/ဆံုး) **************** ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးေပၚဝယ္********** "သမီး.ဝင့္ဝါ" "ရွင္ေဖ.ေဖ" "ေဖေဖတစ္ခုေလာက္မွာခဲ့ခ်င္တယ္ကြယ္" "အီး..အင့္.ဟင့္..ေဖေဖ.ေမာေနပါ့မယ့္ေဖေဖ" "ရပါတယ္..သမီးရယ္.ေဖေဖအေျခအေနေဖေဖသိပါတယ္" "အင့္..ဟင့္..ဟင့္" "သမီးေဖေဖမရွိေတာ့ရင္သမီးေမာင္ေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ေႏွာ္" "ဟုတ္..ဟုတ္..ကဲ့ပါေဖေဖ.ဟင့္..ဟင့္" "သား..ရဲမာန္..သားလည္းမမေျပာစကားနားေထာင္ေႏွာ္" "ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ" "ေအးးကြယ္ ေဖေဖစိတ္ခ်ပါရေစေႏွာ္.........ေျပာရင္းႏွင့္ဦးရဲထြန္းတစ္ေယာက္ေခါင္းငိုက္က်ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။ "ေဖေဖ.ေဖေဖ....ေဖေဖ" "ကယ္ၾကပါဦး......." "အီးးးးဟီးးးးးဟီးးးေဖေဖ..........." ဝင့္ဝါႏွင့္ရဲမာန္ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္မွာမွာအေဖဆုံးသြား၍ဘာမွမလုပ္တတ္မကိုင္သျဖင့္ရပ္ကြက္မွအကူအညီျဖင့္သ ၿဂိဳလ္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ရဲမာန္မွာလည္းလူငယ္ပီပီ သိပ္ၿပီးမ ခံစားရေသာ္လည္းဝင့္ဝါမွာ အႀကီးဆုံးသမီးျဖစ္ၿပီးအားလုံးမွာသူ႔တာဝန္ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ဝင့္ဝါမွာအသက္ႏွစ္ဆယ့္တစ္အရြယ္ေရာက္ၿပီးဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ျဖ...
ၺ အခ်စ္ပင္လယ္ ‘‘အခန္း (၁)’’ ‘စႏၵာ’ ဆိုလ်ွင္ ေဆးတကၠသိုလ္ေလာကမွာ မသိသူမရွိသေလာက္ပင္ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္ဆိုေတာ႔ က်ြန္မနာမည္ရင္းမွာ မခင္ေဆြ ျဖစ္ပါတယ္။ မခင္ေဆြဆိုတဲ႔ နာမည္က ႐ိုးလြန္းလို႔ တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ႔ႏွစ္မွာ က်ြန္မ စိတ္ၾကိဳက္ စႏၵာလို႔ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ယခုဆိုလ်ွင္ ေဆးတကၠသိုလ္မွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ၿပီးသြား၍ အလုပ္သင္ဆရာဝန္အျဖစ္ ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ေဟာက္စ္ဆာဂ်င္ လုပ္ေနပါတယ္။ တကၠသိုလ္မွာတုနးက အသက္အငယ္ဆံုးျဖစ္ေပမဲ႔ စာလဲေတာ္ေနေလေတာ႔ ဆရာမ်ားႏွင့္ အျခားသူမ်ားကပါ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းခံခဲ႔ရတယ္ေလ။ ေနာက္... တနည္းအားျဖင့္ က်ြန္မရဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈေၾကာင့္ လူအမ်ား ဂ႐ုစိုက္ၾကေလသလားမသိ။ က်ြန္မရဲ႔ မိဘမ်ားမွာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္႔အေလ်ွာက္ သမီးကေလးတစ္ေယာက္အား တစ္စံုတစ္ရာခ်ိဳ႕တဲ႔ျခင္းမရွိေစရဘဲ အလိုဆႏၵျပည္႔၀ေအာင္ထားခဲ႔ၾကပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကပင္ နာမည္ႀကီး ကြန္ဗင့္ေက်ာင္း၌ ပညာ...
လိုး
ReplyDelete